Afstand (GPS): 16,4 km (incl. 0,4 km aanloop)
Afstand (gepland): 16,0 km
Stijgen: 158 meter
Dalen: 195 meter
Tijd: 11:05 – 15:25
Gemiddelde snelheid: 3,8 km/h
Onverharde paden: 67 %
Leeftijd Paulien: 1 jaar en 4 maanden
Hoogteprofiel
Een vrije dag: tijd voor een nieuwe wandeling! De weersvoorspellingen zijn echter niet optimaal. Het zou gaan regenen in de voormiddag maar droog zijn in de namiddag. Zo hoorden we het toch de avond ervoor tijdens het weerbericht. Daarom hebben we beslist om pas om 11u te starten. Hier zouden we achteraf wel spijt van krijgen. De paraplu’s gaan toch mee, je weet maar nooit. We parkeren onze auto aan het eindpunt, aan de bushalte in van Lubbeek. De bus is stipt vandaag en het is al redelijk druk. Aan het ‘gouden kruispunt‘ en in het centrum van Sint-Joris-Wingene stappen veel mensen af. Met een paar minuutjes vertraging bereiken we de stelplaats van Tielt-Winge en kunnen we er weer aan beginnen. Het is nog droog en dat is het ook al heel de voormiddag geweest…
Via het ‘kerkpaadje’ bereiken we snel de GR. We vervolgen het mooie dalende paadje nog tot aan de pittoreske Sint-Martinuskerk van Optielt. Deze uit ijzerzandsteen gebouwde kerk is prachtig gelegen. We stappen verder over enkele rustige (veld)wegen naar het Walenbos. Het sinds 1989 zijnde natuurreservaat bestaat uit verscheidene bostypes, dit al naargelang het reliëf en bodemgesteldheid. De topogids waarschuwt ons dat het een waterrijk gebied is met een veengebiedje. Maar wij hebben er, dankzij de lange droogte, helemaal geen last van. We stappen er vlot en droog door, de vlonders hebben we zelfs niet nodig gehad. Het is prettig wandelen door het bos en we genieten dan ook ten volle van de rust. Na het verlaten van het Walenbos naderen we Houwaart. De lucht wordt ook steeds donkerder. Buienradar voorspelt niet veel goeds.
Na het oversteken van de hoofdweg van de gemeente Houwaart krijgen we de volgende beklimming te zien: de Houwaartse berg. De coverfoto van de topogids kan je nu in het echt aanschouwen. Net wanneer we aan de pittige klim aanvatten, vallen de eerste druppels. We nemen snel onze paraplu erbij en klimmen verder tussen de wijnranken. Tijdens de 13e en 18e eeuw werden hier al druiven geteeld, maar pas sinds de jaren ’60-’70 is er terug een heropleving in dit gebied. Inmiddels zijn er verscheidene hectaren wijnstokken te vinden op de Houwaartse berg en dit dankzij het Hagelandse microklimaat. Boven genieten we even van het uitzicht en mag de paraplu gelukkig terug weg. Tijd om snel een boterhammetje te eten. Paulien slaapt nog steeds, we hopen dat ze het kan volhouden tot aan het kasteel van Horst.
Na de pittige klim volgt al snel de afdaling. We zakken weer van 64 meter naar 13 meter. De Terheideveldweg loodst ons naar de rijksweg Aarschot-Winge. Hier begint het opnieuw te regenen. Zo hard zelfs dat we ook Paulien haar regenkap moeten uithalen, natuurlijk wordt ze wakker. Na het oversteken van de drukke weg via de verkeerslichten, betreden we het mooie kasteeldomein van Horst. Via enkele brede bospaden bereiken we snel het kasteel van de Rode Ridder. Het gebouw zelf dateert van de 13e eeuw en werd uiteindelijk, samen met de gronden, in 2007 eigendom van Agentschap Natuur en Bos. Men is ondertussen al enkele jaren bezig met de renovatie. Aangezien Paulien nog niet gegeten heeft en het nog steeds regent, besluiten we te rusten in het voormalige wagenhuis dat werd omgebouwd tot taverne. Zelf geniet ik van een Horst bier, Kim van een thee en Paulien van haar groentepap.
Na onze rustpauze is het tijd om verder te gaan. Het is droog, maar buienradar voorspelt wederom regen. Hadden we dat geweten, dan waren we vroeger vertrokken. Niets aan te doen, de rustige wegen maken het gelukkig aangenaam wandelen. Samen met de streek GR Hageland stappen we verder. We volgen een mooi pad dat enkel voor voetgangers toegankelijk is. Aan de wandelboom Guldendelle nemen we afscheid van de streek GR. Onder dreigende wolken volgt ons pad nu rustige veldwegen tot aan de drukke betonweg van het gehucht Dries. In de verte zien we de Uilenberg en de Roeselberg. Die laten we echter links liggen. Ondertussen is het ook weer flink beginnen regenen.
Het laatste stuk van onze tocht brengt ons naar de rand van het Troostembergbos. We betreden het bos niet, maar nemen een mooi smal pad tot aan de Gempemolen. Deze watermolen uit de 12e eeuw werd, na een lange stilstand, terug maalvaardig gemaakt in 1990 door de brouwerij van Haacht. Hier kan je ook iets drinken, maar wij stappen snel verder. We passeren nog een mooie vijver en enkele bruggetjes leiden ons naar een mooie holle weg. Deze wordt al snel een veldweg en we bereiken terug de betonweg. Er resten ons nog een kleine 500 meter tot aan de auto. Goed nat beëindigen we de mooie derde etappe.
Conclusie:
Als je weet dat 67% van de paden onverhard zijn, dan is dat automatisch een prachtige etappe. De overwegend dalende stukken maken het ook gemakkelijk, maar er moet wel één keer flink geklommen worden aan de Houwaartse berg. Je kan dan wel genieten van een mooi uitzicht. De passages door het Walenbos en op het einde kunnen vettig zijn, hier en daar zijn vlonders voorzien. Wij hadden er echter geen last van.
Praktische info:
- Bus 370 van De Lijn verbindt begin- en eindpunt. Bussen om het uur en soms zelfs om de 30 minuten, op weekdagen en tijdens het weekend. Controleer steeds de dienstregeling. Neem de bus van halte Lubbeek Schubbeek tot Tielt-Winge Stelplaats, via het smal paadje tegenover de stelplaats bereik je dan GR 512.
- Aan de bushalte in Lubbeek kan je best parkeren in de berm langs de hoofdweg. Er is eveneens parking aan de stelplaats voor een 10-tal auto’s.
- Er is een nachtwinkel nabij de stelplaats van Tielt. Er is nergens anders bevoorrading mogelijk.
- Aan het startpunt, de bushalte in Tielt, heb je restaurant San Marino. Je kan ook iets eten en/of drinken op 9,5 km in het Wagenhuis aan het kasteel van Horst. Ook aan de Gempemolen, op 14 km, kan je terecht. Aan het eindpunt is er ook nog brasserie Nestor. Wij hebben Paulien haar eten laten opwarmen in het Wagenhuis. Baby’s en kinderen zijn hier welkom. Er zijn babystoelen aanwezig, alsook een soort luiertafel, echter zonder kussen.
weerom genieten…handig doorgespeeld van je is de praktische info achteraf…daar kan je wat mee doen..
Je hebt een flink stuk Nederland overgeslagen, merk ik…
Toch niet hoor. Dit is een etappe van GR512 en niet de GR5 :). Het verslag van etappe 3 van GR5 volgt deze week.
Gegroet. Vandaag verslag van de voorlaatste etappe. Op zaterdag 03/04/21 om 10u30 starten we aan de Kerk van Houwaart voor een tocht van 23,4 km. Bij het aandoen van onze stapschoenen, staat een viertal Westvlaamse stappers eveneens vertrekkensklaar. Ze zullen hetzelfde stuk lopen tot in Boutersem. De eertste kms lopen we dan ook samen. Alhoewel het parcours gekend zal het een prachtige wandeldag worden. Een eerste rust aan het Kasteel van Horst, waar eveneens een groep wandelaars vertrekkensklaar staat. Er is reeds vordering te zien aan de herstellingen ten opzichte van ons vorig bezoek. Aan de Gempemolen heeft de uitbater een paar tafels en stoelen voorzien, zodat we gezamenlijk (met de nodige 1,5m afstand) het middagmaal gebruiken. Sedert een paar dagen heb ik opgemerkt dat in mijn grote brooddoos juist 2 trappisten passen (het voordeel van niet veel bokes mee te nemen…) wat een welkome afwisseling is tussen de vele liters water. Een prachtig stukje natuur is ons dessert. Slingerend gaat het verder onder Lubbeek door met regelmatig een stukje bos. Kort voor het einde struikel ik bij het nemen van een foto over een tak. Resultaat: lens kapot. Gelukkig delen we de foto’s zodat Jan de rest van de tocht fotograaf van dienst is. Samen met het 4-tal eindigen we om 16u20 deze etappe.