Wanneer we aan de overzijde van de Moezel steeds een beter zicht krijgen op het Duitse stadje Nittel weten we dat het klimmen bijna gedaan is. Het blijft echter puffen op het asfalt en een blik op de kaart leert ons dat er bos in zicht is! Geen moment te vroeg. We stappen over een mooi pad verder door een klein bosje en genieten meteen van afkoeling. Het gaat hier lichtjes op en neer en wanneer we het bos verlaten zien we het kerkje van Ahn al liggen. De gele blokjes zijn echter meedogenloos en sturen ons niet recht naar daar, we moeten nog een klein ommetje maken door enkele druivenvelden. Ondertussen lijkt het erop dat we de bus van 14u47 dan ook net gaan missen en we dus meer dan een half uur gaan moeten wachten op de volgende, waarbij we ook nog eens moeten overstappen. We schroeven het tempo een klein beetje op en wanneer de afdaling is ingezet gaat het vlot. De app laat zien dat de bus 5 minuten vertraging heeft en dat is uiteindelijk in ons voordeel, want we staan stipt 14u47 aan de bushalte. We blazen uit, proberen een plekje in de schaduw te vinden en kijken hoeveel water er ons rest: bijna alles is op! Uiteindelijk komt de bus er aan, helaas zonder airco. Na enkele minuten puffen en zweten bereiken we het busstation van Grevenmacher. Aangekomen op de camping genieten we eerst van een ijsje en daarna nemen we een duik in het gemeentelijk zwembad! Heerlijk om zo af te koelen. ’s avonds eten we een lekkere pizza aan onze pod en daarna spelen de kinderen nog wat in de speeltuin. We beslissen ook om morgen, vanwege de warmte, toch nog wat vroeger op pad te gaan.