Afstand (GPS): 16,5 km (incl. 0,2 km aanloop)
Afstand (gepland): 16,2 km
Stijgen: 385 meter
Dalen: 357 meter
Tijd: 8:35 – 14:50
Gemiddelde snelheid: 2,7 km/h
Onverharde paden: 8 %
Paulien (8 jaar) wandelde zelf: 16,5 km
Marie (6 jaar) wandelde zelf: 16,5 km
Leon (3 jaar) wandelde zelf: 11 km (5 + 6)
Hoogteprofiel
Wanneer we, na een goede nachtrust, om iets voor 7u wakker worden in onze pod is het buiten nog vrij fris. Wat een verschil met gisteren. We besluiten om dan maar binnen te ontbijten, omdat het voor de kinderen nog te fris is. De sandwiches worden gesmeerd en alles wordt ingeladen, want deze avond rijden we, na de wandeling, naar de jeugdherberg van Bollendorf. Daar hebben we al eens geslapen en na 2 nachten in een pod hunkeren we terug naar iets meer comfort, hoewel de pod op de camping zeker zijn charme had en een prima prijs/kwaliteit heeft. De dame van de camping Route de la Vin verdient trouwens een pluim! We werden er heel hartelijk ontvangen en niets was te veel. Een adres dat we in ons achterhoofd houden! Om iets over 8u vertrekken we met de auto en rijden we naar Ahn, voor een keertje parkeren we de auto aan het startpunt. Er rijden toch genoeg bussen op deze zaterdag, dus de rit terug doen we straks wel. Om iets over half negen zijn we klaar om erin te vliegen. Ondertussen is het al veel warmer, maar nog niet zo warm is gisteren gelukkig! Het zou vandaag ook maar 27° worden.
Al stijgend verlaten we het zeer rustige Ahn. De gele rechthoeken sturen ons langs de kerk en een doolhof?! De drang voor de kinderen is te groot om niet een kijkje te gaan nemen. Nadat we al snel merken dat we in het doolhof ook nog moeten klimmen en de kinderen de vele spinnendraden zien staan we snel terug aan de ingang en volgen we braaf de gewone markering. Op korte tijd stijgen we alweer 90 meter en bevinden we ons terug tussen de wijngaarden. Al gauw begint Leon te zeuren, dag 2 gaat altijd wat moeizamer voor hem. Ik sus hem met de gedachte dat hij straks 2x in de rugdrager mag, maar nu tot de kapel flink moet stappen. Het gezeur houdt plots op wanneer de markering ons naar rechts stuurt via een heel lang trappenpad! De kinderen vinden het, ondanks het klimmen, geweldig leuk om tussen de druiven naar boven te gaan. We stijgen een goede 30 meter en volgen dan opnieuw een asfaltweg die lichtjes afdaalt. In de verte doemt de Sint-Donaatskapel al op. Vanaf hier hebben we een prachtig uitzicht over de Moezel en het lager gelegen Wormeldange. Enkele wespen zorgen ervoor dat we snel doorstappen, Leon is alweer vergeten dat hij vanaf hier in de rugdrager mag en stapt gewoon verder. Ik zwijg…!
Wat een plezier! Nog meer trappen zorgen ervoor dat we snel afdalen naar Wormeldange, de hoofdstad van de Riesling. Leon merkt een oude druivenpers op (elk dorp heeft er hier zo wel een deel staan) en na het oversteken van de Aalbaach krijgen we een van de weinige niet geasfalteerde paden. We moeten opnieuw klimmen en Leon, die trekt zelfs de kop! Eens boven wijken we voor één keer af van de bewegwijzering (foei !). In plaats van een stuk langs de CR122 wandelen we via trappen naar beneden en daarna verder op de route. We hebben gemerkt dat er soms wel onnodige en vreemde trajecten zitten langs drukke wegen in de Sentier de la Moselle. Enfin, het is 500 meter korter en mooier. Tijd om de route nog eens onder handen te nemen. We verlaten Wormeldange Haut en stappen verder tussen de druiven. Een zitbank die aangeduid staat op de openstreetmap kaart ligt op privé eigendom. We installeren ons dan maar op het enkele stenen langs de parking van een wijngaardenier. Het fruit is snel op, laat ons hopen dat de snelle suikers ons de nodige energie geven. Leon gaat in de rugzak, hij heeft namelijk flink 5 km gestapt en we dalen lichtjes af naar het volgende dorpje: Ehnen. De route is hier blijkbaar omgelegd en komt niet meer langs het historische ezelsbruggetje over de Ehnerbaach maar gaat door het centrum.
We laten Ehnen achter ons en dus beginnen we wederom te klimmen. Er zijn nog zekerheden hier aan de Luxemburgse Moezel. Gelukkig is het maar eventjes doorbijten en wanneer we tussen de wijngaarden zitten gaat het opnieuw vlak verder. De Moezel maakt een bocht en wij doen dat ook, maar dan in de andere richting. De GR 5 wijkt af van de rivier naar Greiveldange zodat we een grote bocht van de Moezel kunnen afsnijden. We dalen af naar de bebouwde kom en dan is het opnieuw tijd om te klimmen. Eerst via de weg, daarna snijden we een klein stukje af via enkele trappen. Leon ziet de trappen en wil terug zelf stappen, dat laat ik mezelf geen twee keer zeggen! Natuurlijk valt het hem tegen dat het maar 10 treden zijn. We trekken opnieuw verder tussen de druivenvelden en spelen ondertussen wat raadspelletjes met de kinderen. We passeren een, schijnbaar, gekraakte woning, maar ook een mooi zonnebloemveld. Regelmatig zien we wilde bloemen en ook bijenkasten. Het is ondertussen al na 12u30 en de eerste picknick bank kunnen we niet gebruiken, want ze staat bij een afgesloten helipad. Verderop is er volgens de kaart nog een BBQ plaats; daar moet een bank zijn! En ja hoor, na 12 km stappen treffen we een prachtige rustplaats.
Na een aangename rustpauze (zonder al te veel vervelende wespen) stappen we na een half uurtje verder. Leon heeft duidelijk hernieuwde energie want hij trekt de kop en gaat al spelend als een achtbaan naar beneden. Af en toe stopt de achtbaan om de zusjes te laten instappen en dan gaat hij er weer vandoor. In geen tijd bereiken we het centrum van Stadtbredimus. Nadat we opnieuw de kerk hebben gepasseerd is het tijd voor de laatste klim van de dag. Dat is er wederom eentje om U tegen te zeggen. Eerst gaat het nog vrij gematigd omhoog tot aan een bosrand. Daarna volgt een soort fit-o-meter pad. Er staan paaltjes waar je afwisselend spurtjes naar boven moet trekken. Niets voor mij, maar Marie geeft niet op en houdt vol tot boven! Je zou denken dat we in het bos eindelijk van het asfalt zouden af zijn, maar niets is minder waar. Tot aan het riviertje Heedbach blijven we over verharde ondergrond stappen. Maar dan volgt er nog een prachtig stuk langs deze rivier. We volgen een wandeling voor kinderen: borden met figuren, opdrachten en véél bruggetjes. Wat is dat genieten na een hele dag stappen op het asfalt. Leon is niet te stoppen, zo snel gaan we vooruit. Wanneer we het bos verlaten brengen enkele trapjes ons naar de Moezelkade. We naderen het toeristische Remich. Net voordat we ons aan de Belgische kust wanen gaan we rechtsaf en klimmen we opnieuw. We stappen tot aan de bushalte Remich Schoul, zodat de volgende etappe wat korter is. We zijn wederom net op tijd om de bus van 14:51 te halen. Via een overstap aan het busstation van Remich bereiken we opnieuw Ahn waar we onze auto hadden achtergelaten. We belonen de kinderen nog met een bezoek aan het waterspraypark van Mertert (hier kwamen we in juli nog voorbij met de GR 5). Nadien rijden we naar de jeugdherberg van Bollendorf waar we ons installeren in een lekker koele kamer. Het avondeten smaakt wederom en na een kort bezoek aan de speeltuin is het alweer tijd om te gaan slapen. Morgen lassen we een rustdag in zodat we maandag opnieuw verder kunnen stappen!
Conclusie:
Deze etappe van de GR 5 brengt je naar het hart van de Luxemburgse moezelwijnen. Bijna de hele etappe loopt over geasfalteerde wegen, al zijn die echter nooit druk. We kwamen geen enkele auto tegen tussen de wijngaarden. De route lijkt saai op papier, toch kan je genieten van prachtige uitzichten over de Moezelvallei. Elke afdaling naar een dorpje zorgt er natuurlijk ook weer voor dat je moet klimmen. Net voor Remich volgt er ook nog een prachtig stukje natuur!
Praktische info:
- Begin- en eindpunt zijn gemakkelijk bereikbaar met het gratis openbaar vervoer. Op lijn 341 rijden elk uur meerdere bussen (weekdagen) of 1 bus (zondag) tussen Remich Gare Routière en Ahn Alphonse Steinès. Plan je reis via de website Mobiliteit.lu en gebruik zeker de app voor de real-time informatie.
- In Ahn kan je gratis parkeren langs de weg nabij de bushalte. In Remich is er een grote gratis parking vlakbij de bushalte.
- Bevoorrading is mogelijk in Remich. Er is een kleine winkel nabij de bushalte. De grotere winkels bevinden zich op ongeveer 500 meter van de GR5: Cactus Remich.
- Horeca op deze etappe:
- Na 6 km: Restaurant Fu-Zhou in Ehnen.
- Na 9,5 km: bar Chaves in Greiveldange.
- Aan het einde in Remich zijn er diverse café’s en restaurant langs de Moezelpromenade.
Kaart:
GR5 Etappe 42: Ahn – Remich
Profiel
Weerom aangename reislectuur 🙂
Bedankt Guido!
Hallo, wat mooi om jullie avonturen weer te lezen! We komen zelf uit Nederland en zijn in de zomer van 2024 gestart met de GR5 in Hoek van Holland. Na iedere etappe hebben we jullie reisverslag aandachtig gelezen, en genoten van de mooie foto’s en alles wat we herkende van onze wandeling. Zeer veel respect voor jullie en met name voor Paulien, Marie en Leon waar we zeer veel bewondering voor hebben. We weten hoe zwaar het soms kan zijn 🙂 Nadat we drie vakanties en een flink aantal lange weekenden hebben gelopen over de GR5 zijn we jullie afgelopen augustus gepasseerd (we waren een dag eerder in Remich), en zijn voorlopig geindigd in Pagny-sur-Moselle. Ook noord-Frankrijk is tot nu toe zeker de moeite waard. We wensen jullie nog heel veel wandelplezier!!
Hallo Ingrid en Bas. Wat leuk om te lezen dat jullie genoten hebben van onze verslagen. We hebben zelf ook veel bewondering voor de kinderen want ze zijn enorm gegroeid in het stappen langs de GR5. Volgend jaar stappen we verder vanaf Schengen (het laatste verslag moet nog komen). We zijn benieuwd hoe het in Lotharingen gaat lopen, zeker omdat we daar waarschijnlijk voor het eerst gaan wildkamperen. Ook voor jullie nog veel wandelplezier gewenst!