GR 56 Etappe 6: Wahlerscheid – Krinkelt

Afstand (GPS): 18,8 km
Afstand (gepland): 18,0 km

Stijgen: 286 meter
Dalen: 317 meter
Tijd: 10:00 – 16:30
Gemiddelde snelheid: 2,8 km/h
Onverharde paden: 57 %

Paulien (8 jaar) wandelde zelf: 18,8 km
Marie (6 jaar) wandelde zelf: 18,8 km
Leon (3 jaar) wandelde zelf: 10,5 km (6,5 + 2,5 + 1,5)

Hoogteprofiel

Reeds in 2018 stapten we de eerste etappe van de GR 56, toen nog met Paulien in de rugdrager. Inmiddels zijn er 3 koters en zijn we nog maar net over de helft geraakt van de GR 56. Het is blijkbaar moeilijk om hier verder te stappen, misschien ligt dat aan de vele andere projecten want ook vandaag stond er eigenlijk een andere etappe op het programma, namelijk de laatste van de GRP 563. Net zoals 2 jaar geleden switchen we last minute richting GR 56 omwille van de voorspelde 32° met geen enkel wolkje aan de hemel. Vandaar dat we dus om iets voor 8u vertrekken richting de Oostkantons. Om iets voor 10u zet ik Kim en de kinderen af op de parking Wahlerscheid, daar waren we dus in september 2023 alweer geëindigd. Ik rijd verder naar het eindpunt in Krinkelt waar ik de auto ergens in de berm parkeer. Tijd om terug te fietsen naar het beginpunt. Via de N658 gaat dit vlot, ik fiets maar 25 minuten over de 10km lange rit, dankzij de elektrische fiets is het hoogteverschil snel overwonnen. Onderweg tref ik diverse borden van Kamp van Elsenborn. Alle borden richting bos zijn opgeklapt en verbieden elke toegang, gelukkig is de hoofdweg wel toegankelijk. Om 10u45 maak ik mijn fiets vast en ben ik klaar om eraan te beginnen. Tijd om mijn kroost in te halen!

Kim vertrek al met de kinderen
Terwijl ik van het eindpunt terugfiets.

Ik steek de B258 over en trek het bos in. Tijdens de vorige etappe van GR 56 stelde het 2e stuk wat teleur omwille van de vele brede boswegen. Het begin is helaas niet anders, maar we zien wel. Een met kiezeltjes verharde bosweg laat me afdalen naar het valleitje van de Wuestebach. Aan een kruispunt gaat het opnieuw naar boven, ditmaal over een mooier pad zonder verharding. Zo gaat de GR 56 verder in de gemeente Hellenthal. Af en toe is er een informatiepaneel te vinden over de regio. Het pad komt opnieuw uit aan de B258 en we steken nogmaals over om verder te wandelen over een asfaltweg. Hier loopt ook het fietsroutenetwerk en bijgevolg kom ik dus meer fietsers tegen dan wandelaars. Op dit stuk is er weinig beschutting, ik stap snel verder en na een tijdje daalt de weg af naar het dal van het riviertje Olef. Tijdens het afdalen hoor ik de kinderen in de verte. Dankzij het dal galmen de stemmen goed en uiteindelijk zien we elkaar tussen de bomen door. Ik volg nog steeds een verharde weg, maar het gebied is ondertussen wel mooi en de vele bomen zorgen voor beschutting tegen de zon. Na het oversteken van de Olef kiest de GR 56 een verharde zijweg. Hier tref ik, na 4,5 km wandelen, mijn gezin! Het tempo ligt voor mij nu wat lager, maar de kinderen hebben al flink gewandeld. De verharde weg gaat ondertussen over naar een karrenspoor pad en volgt nu trouw de Olef. Deze rivier is trouwens de grens tussen België en Duitsland, we zien regelmatig oude grensstenen langs het pad. 

Gelukkig toch ook eens een mooi pad
De kinderen geraken vlot vooruit
En ze bereiken de Olef voor mij
De grens België Duitsland

Wanneer er 6 km op de teller staat stappen we langs een bank. De kinderen willen graag eten, we proberen ze nog wat verder te laten wandelen, maar eigenlijk hebben ze al flink gewandeld en mogen we niet het uiterste eisen, daarom besluiten we om hier onze sandwiches op te eten. Zelf blijf ik tijdens het eten rechtstaan want enkele dazen hebben het al even op mij gemunt en na 3 beten had ik er even genoeg van. Paulien en Marie denken nu uiteraard dat elke vlieg een daas is en dat ze ook overal gebeten zijn geweest. Na een half uur is het tijd om verder te stappen. Helaas blokkeert de Garmin GPS hier (defecte batterijen blijkt achteraf de oorzaak te zijn geweest) en dus volgen we verder op de smartphone met OSMAnd. We vervolgen onze weg langs de Olef en de omgeving is, in tegenstelling tot de vorige etappe, verrassend mooi. Af en toe zien we de rivier stromen en wat verderop krijgen we weer een mooi uitzicht. Met het middaguur gepasseerd staat de zon stilaan op zijn hoogste punt en helaas hebben we nu ook een pak minder schaduw dan tijdens de voormiddag. Leon stapt nog steeds zelf, maar we merken dat hij echt wel moe is. Na de nodige overtuiging gaat hij toch in de wandeldrager. Onze 3,5 jarige heeft toch maar mooi 6,5 km gestapt aan een stuk! Enkele minuten later ligt hij al te slapen en stappen Paulien en Marie aan een knap tempo verder.

Tijd om te eten
We volgen de Olef gedurende enkele km's
Via een mooi karrenspoor pad
Uitzicht vanaf het pad

Aan een kruispunt van boswegen laten we Duitsland definitief achter ons. We volgen nog even de Olef, maar wanneer we die verlaten volgt de GR 56 opnieuw een stijgende asfaltweg waarbij de bomen helaas geen schaduw biedenHet moraal is op dit stukje eventjes ver te zoeken, maar eens we boven zijn hebben we gelukkig beschutting tegen de zon van de hoge dennenbomen. Paulien en Marie hebben voor de eerste keer hun eigen drinkzak bij en dat is vandaag geen overbodige luxe! De asfaltweg daalt vervolgens af naar het riviertje Jansbach. Hier staan maar liefst 3 zitbanken, we kiezen het mooiste exemplaar eruit! Inmiddels staat er meer dan 12 km op te teller, we kunnen alleen maar trots zijn op onze kinderen, de paden zijn immers niet altijd even interessant en we wandelen nu op het warmste moment van de dag. We nemen de tijd om de beentjes te laten rusten en eten onze aardbeien en kersen op. Heel veel honger hebben we nog niet, het is nog maar 14u30. Nadat iedereen uitgerust is stappen we verder, ook Leon gaat er opnieuw voor. Eindelijk kiest de GR voor een mooie single track langs het riviertje Jansbach. De kinderen zeuren ineens niet meer en trekken zelfs kop! Wat een verschil een pad kan maken.

Bloemen en vennen
Oefengebied van Kamp Elsenborn
Hoogtepunt van de dag: langs de Jansbach
Een prachtig pad!

Wanneer Leon een paddenstoel opmerkt gaat hij toch eens even kijken of er geen kabouters wonen. Ze zijn niet thuis is het antwoord. Marie twijfelt er even over en Paulien is deze fase inmiddels gepasseerd als 8-jarige. We vervolgen onze weg en genieten nog even in de schaduw van dit mooie pad, want na een dikke kilometer gaat het terug over asfalt omhoog en dat in de volle zon! Het is wederom even afzien en we moeten Leon opnieuw in de rugzak zetten want we krijgen hem niet meer vooruit, begrijpelijk ook wel. Na 70 meter klimmen en 1,5 km doorbijten stappen we verder in de schaduw en brengt de wind wat afkoeling. We slaan opnieuw een half verharde veldweg in en genieten van de wilde bloemen en de verkoeling van de vele dennen. We steken een kruispunt over en nemen nog een foto aan een kapelletje, hier zijn we hier nog niet veel tegengekomen eigenlijk. We stappen verder en stuiten op een poort, maar de GR tekens op de poort doen ons vermoeden dat we ze mogen openen. Uiteraard sluiten we ze netjes. De weg wordt opnieuw verhard en daalt tussen enkele hagen af tussen de velden. Ineens merken we opnieuw het verschil tussen wandelen in het bos en de velden. Maar goed dat we niet naar de Herve zijn afgezakt. Wat verderop vinden we onze auto terug en zit de etappe erop. De kinderen hebben weeral grenzen verlegd! Eens thuis doen we de tekencheck en halen we in totaal maar liefst 6 teken weg bij onze 3 kinderen. Kijk dus zeker goed na dit seizoen!

Op zoek naar kabouters
Moraal onder 0, lange rechte asfaltweg
Gelukkig af en toe een mooi uitzicht
Kapelletje in het bos
Afdalen naar Krinkelt
Kunst in een weide?

Conclusie:

De GR 56 trekt verder door de bossen van het Naturpark Eifel en verlaat uiteindelijk Duitsland om verder te gaan in de dunbevolkte Oostkantons. Ondanks de vele bossen en mooie riviertjes wandel je behoorlijk veel over asfalt. Er zijn al enkele trajectwijzigingen geweest, maar er is toch nog wel verbetering mogelijk. Bepaalde stukken asfalt kunnen vermeden worden door gebruik te maken van het wandelnetwerk. Dit zou de etappe zeker ten goede komen, want over een asfaltweg wandelen waar je amper iets kan zien van de omgeving, daar wordt niemand vrolijk van. Gelukkig zijn er enkele mooie paden en is het aangenaam wandelen door de valleien van de Olef en de Jansbach.

Praktische info:

  • Begin- en eindpunt zijn niet bereikbaar met openbaar vervoer. De bussen die in het centrum van Krinkelt stoppen rijden de grens niet over. Deze etappe dien je dus te organiseren met de fiets of met twee auto’s.
  • Er is voldoende parking aan het beginpunt op de parking van Wahlerscheid. Aan het eindpunt kan je gemakkelijk in de berm parkeren.
  • Bevoorrading is nergens morgelijk.
  • Horeca is onbestaande op deze etappe.

Kaart:

Lijst   

Informatie
Klik op de knop of het element op de kaart om er informatie over te zien.
Lf Hiker | E.Pointal contributor

GR56 Etappe 6: Wahlerscheid – Krinkelt   

Profiel

50 100 150 200 5 10 15 Afstand (km) Hoogte (m)
Geen hoogtegegevens
Naam: Geen gegevens
Afstand: Geen gegevens
Minimale hoogte: Geen gegevens
Maximale hoogte: Geen gegevens
Hoogtemeters (stijgend): Geen gegevens
Hoogtemeters (dalend): Geen gegevens
Duur: Geen gegevens

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *