Afstand (GPS): 20,7 km
Afstand (gepland): 20,9 km
Stijgen: 41 meter
Dalen: 41 meter
Tijd: 10:20 – 16:15
Gemiddelde snelheid: 3,5 km/h
Onverharde paden: 33 %
Leeftijd Paulien: 3 jaar
Leeftijd Marie: 1 jaar en 4 maanden
Gepland Hoogteprofiel (let op de schaal)
Ons verblijf in B&B Sneppelhoeve in Loenhout loopt weer stilaan op z’n einde. Gisteren hebben we Breda bezocht en zijn we even naar de Mik in Brasschaat gereden. Vandaag staat er nog eens een GR 5 etappe op het programma. We rijden nog geen 10 minuten van onze B&B naar het station van Noorderkempen. Gelukkig is er plaats genoeg op de parking, dankzij de vakantie en Corona vermoeden we. De trein van NS brengt ons in 17 minuten naar Antwerpen – Centraal. Hier moeten we 45 minuten wachten op de boemeltrein naar Roosendaal. We beslissen om dat in de Zoo te doen, fijn in de buitenlucht. We hebben een abonnement en mogen altijd binnen. Terug aangekomen op het perron merken we dat het druk is. In de trein neemt niet iedereen de mondmaskerplicht even serieus. We verplaatsen ons dan ook naar een rustiger stuk in de trein en zijn blij wanneer we in Kijkuit kunnen uitstappen. Eventjes insmeren, want we stappen nog eens op een zonnige dag en we zijn er klaar voor. Wanneer we de rugzak opdoen zien we pas dat we Marie haar zonnedak vergeten zijn. Kim heeft gelukkig haar hoedje bij en we smeren ze extra goed in tegen de zon.
We verlaten het station en missen de GR 5 bordjes richting Nice. Blijkbaar hangen ze hier ergens aan de straatlampen. Paulien stapt zoals altijd eerst een stukje zelf, eerst nog vol zin, nadien wat minder. We stappen eerst over een asfaltweg tot aan de N122, die we daarna even volgen om snel via een kerkpaadje naar de kerk te stappen. De GR vervolgt dan over een fietspad en verlaat het centrum van Kalmthout. Het is hier best aangenaam stappen, gelukkig zijn er nog niet te veel fietsers. Paulien geeft na 2 km het stappen op, er valt immers weinig te zien buiten wat huizen en koeien in een wei. Het was weer een hele klus om ze gemotiveerd te houden, we hopen dat het binnenkort beter gaat met stappen. Ze kan het zeker aan, maar het moet, en dat is begrijpelijk voor een kleuter, interessant zijn voor haar. Ze gaat in de rugzak en we houden de pas erin. Het gaat verder op een autovrije asfaltweg tot het Achterbroek. De doortocht van het gehucht gaat eveneens over asfalt en ook nadien stappen we nog verder over een lange, saaie rechte betonbaan… Wat een verschil met de vorige etappe. De enige troost is dat er hier weinig auto’s rijden.
Pas na 6 km stappen wordt het interessant en mogen we over een onverhard pad stappen door het kleine Pastoorsbos. Dit bos is een restant van de houtvesterij Antwerpen en bestaat vooral uit beuk en grove den. Hier zijn wel veel bankjes en hoewel we graag wat verder hadden gestapt, beslissen we toch om na 7 km stappen onze boterhammen op te eten. Na een deugddoende lunch én een nieuwe pamper voor Marie is het tijd om verder te gaan. Paulien haar vreugde is groot wanneer ze door het bos mag stappen, maar natuurlijk moeten we daar nog maar 200 meter door en daarna is het alweer asfalt vreten tot het volgende bos. Ze is koppig en weigert verder te stappen. Een moment laten uitrazen en negeren helpt, ze stapt terug mee. Na het stukje asfalt en het oversteken van twee drukke wegen stuurt de GR ons richting het Sterbos. Het wordt terug interessant en ook Paulien stapt goed door. We volgen nu gedurende 1,5 km een zandweg langs het bos, maar het wordt echter nooit saai. Dat komt misschien ook omdat onze kleine meid voortdurend verstoppertje wil spelen.
Wanneer we aan een kruispunt komen beslist Paulien dat het genoeg is geweest, ze wil in de rugzak. Ze heeft nu toch 3,5 km zelf gestapt. We zijn trots op haar en weten dat ze het kan. Eens ze in de wandeldrager zit, zetten wij koers naar Wuustwezel. De GR stuurt ons daar naartoe via autoluwe wegen. Heel even slaat de Garmin GPS hier tilt, geen idee waarom. We steken de Bredabaan over en gaan verder richting centrum. De kerk ligt zo’n beetje buiten het centrum, want het duurt lang vooraleer we hem dichterbij zien komen. We verlaten het dorp via een fietspad dat richting het Uilenbos gaat. Helaas is dat sinds enkele weken afgesloten omwille van het niet respecteren van de paden door vele Coronawandelaars. Nu is er dus een trajectwijziging, de markering ter plaatse is aangepast, let dus op. Het is echt jammer dat we nu opnieuw over asfalt verder moeten stappen en het bos en de E10-put moeten missen, maar er is niets aan te doen. Wanneer Paulien nog maar eens een huisje van Maria ziet mét bank is het tijd om nog eens te pauzeren. Er staan bijna 14 km op de teller en de kinderen krijgen hun welverdiende stuk fruit.
Na 20 minuten stappen we verder en Paulien zet wederom haar beste beentje voor. Na het oversteken van de N133 gaat de aangepaste GR 5 nog even langs een woonwijk maar dan mogen we gelukkig het bos is. We kruisen zeer veel wandelaars, allemaal met een papier in de hand. Ze zijn duidelijk naarstig op zoek naar de plaats waar de foto’s van de plaatselijke fotozoektocht werden genomen. Voor ons volgt er nu een zeer mooi stukje GR. We gaan eerst nog over de schietveldweg langs het oude militaire gebied. Thans is dit een natuurdomein, genaamd het Marum. We steken de kleine AA-beek over waar we op een bord meer lezen over het herstel van de natuurlijke loop van de beek. Na het oversteken van de beek wandelen we terug meer in open gebied en zien we in de verte de kerk van Loenhout. We slaan echter rechtsaf en gaan een smal pad op. Paulien is moe en wil weer in de drager, vandaag heeft zo toch in totaal zo’n 7 km zelf gestapt. We zijn dan ook terecht fier op haar prestatie! Inmiddels breekt de zon goed door en dat is ook te zien aan de koeien, allemaal zoeken ze een plekje in de schaduw.
Ons pad gaat gelukkig ook langs het bos zodat we aangenaam uit de zon kunnen stappen. Lang duurt het niet of onze beide meisjes zijn in dromenland. Paulien is duidelijk doodop van het stappen, maar ook Marie is goed vertrokken. We volgen een veldweg op de grens van het natuurgebied, blijkbaar zijn er ook enkele paden toegankelijk die door het gebied gaan. We blijven echter trouw de streepjes volgen. Wanneer we een bocht maken wandelen we langs een veld met vol prachtige grote bomen en hagen. Het moet een enorm groot bedrijf zijn want de bomen strekken zich uit tot aan de hoofdweg. Enig opzoekwerk leert ons dat het gaat om boomkwekerij Solitair. Hier staan echt prachtige exemplaren. Aan de Papbosstraat verlaten we het gebied en stappen we over een betonweg richting een ringweg. Via een smal paadje ernaartoe kunnen we hem oversteken, hoewel ik toch vermoed dat het eigenlijk niet mag. De ringweg is immers voorzien van een bord C19, verboden voor voetgangers… Er rest ons nog een klein stukje tot het station, we komen eerst nog langs een stripverhalenhuisje. Eens de bocht om, hebben we de parking van Noorderkempen bereikt en zit ook deze etappe er weer op!
Conclusie:
Na de prachtige vorige etappe volgt eerst een dikke 6 kilometer asfalt. Dat is jammer, maar het gaat duidelijk om een verbindingsstuk. Even doorbijten, want nadien volgen er toch enkele mooie passages door het Pastoorsbos, het Sterbos en rond het Narum. Vooral die laatste is echt aangenaam stappen en maakt veel goed! Jammer dat het mooie stukje door het Uilenbos geschrapt is, hopelijk wordt het na de Coronacrisis terug toegankelijk. Het aandeel asfalt blijft deze etappe wel aan de hoge kant.
Praktische info:
- Begin- en eindpunt zijn prima bereikbaar met het de trein. Vanuit Noorderkempen (Brecht) kan je elk uur de trein nemen naar Antwerpen – Centraal waar je overstapt op de L trein naar Roosendaal. Die trein stopt in Kijkuit. Dit kan zowel op weekdagen als tijdens het weekend. Controleer de dienstregeling op de site van de NMBS, let goed op want er zijn ook treinen die tot Essen rijden maar niet in Kijkuit stoppen. Je kan eventueel de reistijd verminderen door af te stappen in Kalmthout maar dan wordt de etappe bijna 2 km langer.
- Wij parkeerden de auto op de stationsparking van Noorderkempen. Voorlopig is die nog gratis, maar dat zal snel veranderen. In Kijkuit is het moeilijk om aan het station te parkeren, het kan daar enkel in de straat, maar die is redelijk smal.
- Om de laatste 2 etappes te organiseren hebben we gekozen voor een overnachting in de buurt. B&B Sneppelhoeve is zeker een aanrader. De mensen zijn enorm gastvrij en je hebt de mogelijkheid om de hele woning te huren zodat je zelf kan koken. Voor ons was dat, met de kinderen, ideaal.
- Bevoorrading is mogelijk in Kalmthout, er ligt een Colruyt langs de GR 5. Maar ook in Wuustwezel kan je na 12 km stappen terecht in de AD Delhaize of de Lidl.
- Horeca kom je al tegen bij aanvang van de wandeling, tegenover de kerk van Kalmthout ligt café de Kroon. De volgende pitstop kan in Wuustwezel, na een kleine 12 km. Je moet wel afwijken van de wandeling: langs de Bredabaan liggen het Posthuis en Zus en Zo. Iets verder kom je, na de parochiezaal, langs koffiebar Meeussen. Er zijn nog mogelijkheden in Wuustwezel maar die liggen verder van de route. Nadien kom je niets meer tegen.
Kaart:
GR5 Etappe 11: Kijkuit – Brecht
Profiel
Weer een mooi verslag van een stuk GR 5, Davy; jullie doen dat toch maar knap met de kindjes.
Ja, het blijft een hele organisatie, maar we zijn altijd blij dat we kunnen gaan wandelen. Bedankt Guido!