GR 5 Etappe 14: Herentals – Westerlo JHB

Afstand (GPS): 18,1 km
Afstand (gepland): 17,8 km

Stijgen: 53 meter
Dalen: 49 meter
Tijd: 8:35 – 14:30
Gemiddelde snelheid: 3 km/h
Onverharde paden: 48 %

Leeftijd Paulien: 3 jaar
Leeftijd Marie: 1 jaar en 4 maanden

Gepland hoogteprofiel (let op de schaal)

Juist op twee van de warmste dagen van het jaar hebben we een overnachting geboekt in de jeugdherberg van Westerlo. Het plan is om in 2 dagen te stappen van Herentals tot Zichem. We hebben lang getwijfeld om al dan niet te vertrekken maar daags voordien toch beslist om te gaan. We nemen onze voorzorgen: ik zet de auto die ochtend om 7u aan het station van Zichem. Vanaf daar spoor ik naar Herentals waar ik om 8u30 mijn vrouw en twee dochters al zie op het perron. Zij zijn om 8u vertrokken met de trein vanaf Mol. De treinritten zijn allemaal vlot verlopen. We hebben op voorhand de afspraak gemaakt dat als het voor een van ons niet meer gaat, we ermee stoppen en naar huis gaan. Onze waterzakken zitten tot de nok vol, zelf zitten we onder een goede factor 50. Om 8u35 verlaten we het station van Herentals onder een al goed schijnend zonnetje. Momenteel is het al 28°. We volgen eerst de Belgiëlaan en komen langs het postgebouw, hier nog voorzien van vele kluisjes. Wij wijken af van de hoofdweg voor een ommetje door het stadspark(je) van Herentals. Paulien heeft geluk, er zijn wat speeltoestellen. Ze mag ze even uitproberen omdat ze zelf stapt. In het park nemen we afscheid van de Streek GR Kempen.

Staton Zichem om 7u
Speeltuin in het stadspark

Hoewel het nog geen 9u is loopt er al veel volk op straat. We komen aan de Grote Markt en hier valt de Lakenhal meteen op. Een mooi staaltje gotiek. De beiaard in de Belforttoren is voorzien van maar liefst 50 klokken. Helaas staat de zon verkeerd en staat er aan de achterkant een stelling, het lukt niet om een mooie foto te nemen. We stappen verder richting de mooi toegangspoort, maar helaas sturen de GR tekens ons daar niet heen. Via de Paepestraat komen we aan de Sint-Waldetrudiskerk. Die ligt echt midden in de stad verscholen. We volgen een graspaadje en stappen dan over redelijk drukke wegen tot aan de ring. Die steken we over en daarna het kanaal Bocholt – Herentals aan de sluis. Hier was het eventjes druk: er is geen voetpad, enkel een fietspad. Net wanneer twee andere wandelaars ons voorbijsteken komt er natuurlijk een wielertoerist aan… We ontvangen de nodige verwensingen, hoewel we er weinig aan kunnen doen. Weer een Strava gemiddelde om zeep… Na de ietwat tegenvallende stadswandeling is het tijd voor een stukje over het onverharde jaagpad langs het kanaal. We genieten van de rust en stappen gelukkig ook een stukje in de schaduw. Aan de overkant niets dan fietsers, we zitten aan de juiste kant. 

Lakenhal in Herentals
Sint-Waldetrudiskerk
Langs het kanaal Bocholt - Herentals
Gelukkig in de schaduw!

Na iets meer dan 3 km gestapt te hebben gaat Paulien in de rugzak. We stappen onder een brug en verlaten dan het kanaal. Het geluk blijft aan onze zijde, want we blijven in de schaduw stappen. Een rustige veldweg brengt ons aan het Albertkanaal dat we oversteken aan het sluizencomplex. Het blijft toch imposant om daar over te stappen, Paulien wil ook een kijkje nemen vanuit de rugzak. De waterkrachtcentrale horen we ook draaien. Na het oversteken van spoorlijn 207 komen we aan de Buulmolen. Na een bewogen geschiedenis staat hij hier sinds 2003 terug te pronken. We steken de weide waar de molen staat over en volgen een mooi slingerend pad door het Pidpabos. Wederom lekker veel schaduw. Aangekomen aan een kapelletje gaat het via de woonwijken Schaatsbergen en Bremmeke onder de E313 naar het centrum van Olen. Tijd om onze watervoorraad aan te vullen! We komen eerst langs de Delhaize maar beslissen om door te stappen tot aan het driehoekig dorpsplein met de bekende Driepottenfontijn. Het verhaal van de pot met 3 (of 4) oren staat niet in de topogids maar is best interessant om eens te lezen. Aan de fontein staat een picknick bank in de schaduw.

Buulmolen
Pidpabos
Gelukkig in de schaduw
Driepottenfontein Olen

Kim, Paulien en Marie beginnen aan hun boterhammen en ik stap naar de Aldi voor een fles water. Daar staat echter een rij om binnen te kunnen, daarom ga ik terug naar de Delhaize. Na 20 minuten heb ik eindelijk mijn fles water. Ik vervoeg mijn gezin en eet ook nog mijn boterhammen op. Het is inmiddels 11u gepasseerd en het begint goed op te warmen. De waterzakken zitten weer vol, we kunnen verder! We laten de bebouwing snel achter ons en betreden het voormalige militaire domein Teunenberg. Er is een apart pad voor mountainbikers, heel fijn. Het is nog lekker koel in het bos en ook Paulien vindt het nog leuk, ze poseert regelmatig voor een foto. Na het oversteken van een wegje stappen we zelfs even langs een klein heidegebied. De zitbank die erop uitkijkt is vastgemaakt met een ketting om U tegen te zeggen. Het gaat af en toe eens omhoog en er zijn alternatieve paadjes, ideaal voor Paulien. Helaas komen we ook hier het nieuwe sluikstorten tegen: achtergelaten mondmaskers. Na het oversteken van de Mechelsestraat raakt Paulien uitgekeken op het landschap. We moeten met haar verstoppertje spelen tijdens het wandelen. Nadat we dit 10x gedaan hebben zijn we zelf pompaf. Ze heeft weer bijna 4 km zelf gestapt en het is duidelijk tijd voor de rugdrager. 

Smikkelen aan de driepottenfontijn
Apart MTB pad aan de Teunenberg
Onder het mom van poseren
Vastgeketend voor het leven
Heide in domein Teunenberg
Een alternatief pad voor Paulien
Paulien gaat zich 'verstoppen'. Papa zoekt!

We stappen verder door de groene zones van Oevel en komen langs een kraampje met allemaal biologische groenten: aardappelen, courgettes,… Je mag nemen wat je wil en betalen kan in het potje. Aan de Ilse Velden laten we voor het eerst het groen achter ons en stappen we even in de volle zon, pas nu voelen we hoe warm het is! Gelukkig lonkt de volgende koele plek alweer. Na een klein stukje door de woonwijk Trienenkant betreden we het Sterschotsbos, eveneens een voormalig militair domein. De brede betonnen wegen getuigen van het militair verleden. Voor ons komt de schaduw als een zegen. Ook op de Oevelse dreef zijn we de vele bomen dankbaar. Helaas nemen we na een poosje afscheid van de dreef en stappen we over een voetwegel door een woonwijk, in volle zon. Het is even puffen maar wanneer de abdij van Tongerlo in zicht is zorgen de bomen opnieuw voor schaduw. We stappen rond de abdijmuur en nemen nog even een kijkje aan de grot van O-L-V van Lourdes.  Er staat een prachtig miniatuur model van de Basiliek van de Onbevlekte Ontvangenis op de grot. De hitte lokt duidelijk geen dagjestoeristen, want de parking van de abdij is praktisch leeg. Paulien, die al even sliep, wordt terug wakker en vermits het nog maar 2 km is tot de jeugdherberg beslissen we om eventjes te rusten en wat te drinken in de zaak tegenover de abdij. 

Een honesty shop
Mariebeeldje ingewerkt in de gevel
Het is warm voor iedereen
Sterschotsbos
Grot van O-L-V van Lourdes
De Norbertijnenabdij van Tongerlo

We melden ons aan maar aan de toon van “kan ik helpen?” merken we dat onze bezwete wandeloutfit hier niet echt in de smaak valt. We kiezen een tafel in de schaduw en hebben heel wat bekijks van de andere mensen. Er mag geen kinderstoel aan de tafel, dus gaan de kinderen op de schoot. Zodra ons drinken op is vertrekken we dan ook maar. Deze zaak richt zich duidelijk meer op eters. We volgen de Boerenkrijglaan en steken de Wimp over. Hier treffen we een ander café en het lijkt erop dat onze doelgroep hier wel welkom was, verkeerd gekozen dus. We stappen achter een voetbalveld door en via een woonwijk bereiken we snel de jeugdherberg. Die blijft een aangename verrassing te zijn: er is een groot terras met zelfbediening en een mooie speeltuin voor de kinderen. Wanneer ik drinken ga halen blijkt dat we al kunnen inchecken! Heel fijn want het is 15u en echt warm. In onze kamer blijkt het ondanks de hitte lekker fris te zijn, we beslissen om ons te installeren en daar eventjes uit te rusten. Tegen 17u vertrekken we naar ’t Contrast om iets te eten. Keuze genoeg! Lasagne voor de kinderen en pasta voor ons! Na het eten doen we ons in de jeugdherberg tegoed aan een ijsje en ravotten de kinderen nog eventjes in de speeltuin. Na een frisse douche kruipen we om 21u30 allemaal in ons bed! Het duurt niet lang of iedereen slaapt. We hebben dag 1 overleefd!

De jeugdherberg bereikt!
Eerst rusten op het terras
Samen in de zandbank
Paulien krijgt er maar geen genoeg van!

Conclusie:

We trekken verder door de Kempen naar het Merodegebied. De passage door Herentals vonden we persoonlijk een beetje tegenvallen, niet echt verrassend. Na het oversteken van het kanaal Bocholt – Herentals is groen troef! Het gaat van het ene oude militaire domein naar het andere. We hebben genoten van de vele schaduw! Een mooie afwisselende etappe waarvan de helft over asfalt loopt.

Praktische info:

  • Begin- en eindpunt zijn goed bereikbaar met openbaar vervoer. Tussen Westerlo (halte Merodedreef Boerenkrijglaan) en Herentals station kan je op weekdagen elk uur gebruik maken van bus 540 van De Lijn. De rit duurt ongeveer 35 minuten. Op zaterdag en zondag kan je de trip ook dan, maar dan moet je overstappen en ben je zeker een uur onderweg. Elke dag en zelfs elk uur is er andere dienstregeling, die kan je best zelf even opzoeken op de site.
  • Zoals reeds geschreven in het verslag hebben wij geslapen in de jeugdherberg het Boswachtershuis in Westerlo. Die kunnen we zeker aanraden als je een 2-daagse wil stappen. De familiekamers hebben een prima prijs/kwaliteit verhouding. In tegenstelling tot Zoersel is het niet mogelijk om hier een warme maaltijd te nuttigen (tenzij je met een grote groep bent). Er is echter op 600 meter van de jeugdherberg een bistro (’t contrast) en op 1 km een frietkot. De jeugdherberg zelf heeft ook een uitgebreide bar, met zeer schappelijke prijzen. Vanaf het terras heb je zicht op de mooi speeltuin. Kinderen zullen zich zeker niet vervelen! Kinderbedjes en babystoelen zijn aanwezig, allen gratis. GR 5 komt langs de jeugdherberg. Met de trein kan je vanuit Zichem gemakkelijk in Herentals geraken. Zowel tijdens de week als het weekend. Controleer de uurregelingen op de site van de NMBS.
  • Je kan gratis parkeren aan het station van Herentals of aan de jeugdherberg in Westerlo
  • Bevoorrading is mogelijk in Herentals. Je stapt quasi langs de Colruyt. Na 2 km stappen kom je nog langs de Carrefour (Alma) en de Aldi. Na ongeveer 7 km stappen passeer je in Olen langs de Proxy Delhaize en de Aldi. In Westerlo zijn ook winkels, maar je zal ongeveer 800 meter moeten stappen tot aan de Aldi.
  • Deze etappe biedt veel horeca, je zal niet omkomen van de dorst! Tijdens de stadswandeling door Herentals passeer je meerder zaken. Aan de Grote Markt zijn veel mogelijkheden: Brasserie Den Engelcafé Club Human,… Op het einde van de stadswandeling is er nog Het Genoegen. Als je niet te vroeg vertrekt kan je na 6 km stappen een ijsje lekken in ’t Heuninghof in Olen. In het centrum van Olen draait elke horecazak rond Keizer Karel en zijn pot met 3 oren: Pot Au FeuOlen Mc BollDe Drie Potten of Happy Days (café van de Davidsons van Don’t Worry Be Happy). Nu moet je het even volhouden tot Tongerlo. Tegenover de abdij, na 16,5 km stappen, ligt restaurant Torenhof, die kunnen we niet echt aanraden (lees hierboven). Iets verder ligt café Sooi van’t Hof, beter geschikt voor wandelaars. Niet te vergeten aan het eindpunt de jeugdherberg waar je ook wat kan drinken aan democratische prijs!

Kaart:

Lijst   

Informatie
Klik op de knop of het element op de kaart om er informatie over te zien.
Lf Hiker | E.Pointal contributor

GR5 Etappe 14: Herentals – Westerlo JHB   

Profiel

50 100 150 200 5 10 15 Afstand (km) Hoogte (m)
Geen hoogtegegevens
Naam: Geen gegevens
Afstand: Geen gegevens
Minimale hoogte: Geen gegevens
Maximale hoogte: Geen gegevens
Hoogtemeters (stijgend): Geen gegevens
Hoogtemeters (dalend): Geen gegevens
Duur: Geen gegevens

5 Responses

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *