Afstand (GPS): 13,2 km
Afstand (gepland): 12,6 km
Stijgen: 337 meter
Dalen: 123 meter
Tijd: 10:40 – 16:20
Gemiddelde snelheid: 2,3 km/h
Onverharde paden: 95 % (veel halfverharde boswegen)
Leeftijd Paulien: 6 jaar
Paulien wandelde zelf: 13,2 km
Leeftijd Marie: 4 jaar
Marie wandelde zelf: 11 km (7,5 + 3,5)
Leeftijd Leon: 23 maanden
Hoogteprofiel
Meer dan 3 jaar is het geleden dat we met ons mondmasker Monschau binnen wandelden. Ongelooflijk hoe snel het allemaal gaat, het lijkt alsof het gisteren was. We kiezen vandaag voor de GR 56 want het is te warm om over de Streek GR Hageland of GRP 563 te stappen. Met veel bos in het vooruitzicht en op een hoogte van 500 meter zal het wel te doen zijn. We vertrekken met de auto naar Monschau, dat is een rit van bijna 1u45. Ik zet Kim en de kinderen om 9u45 af aan de parking Burgau en vervolgens rij ik verder tot het parkeerterrein van Wahlerscheid, ons eindpunt vandaag. Ik laat de auto daar achter om dan terug te fietsen naar Monschau. Via het dorpje Höfen is het slechts 30 minuten fietsen. Er is gelukkig een fietspad op de meeste plaatsen en is het bijna altijd bergaf. Ik maak de fiets vast aan een lantaarnpaal in Burgau en merk dat het al aardig druk is in Monschau. De eerste bussen vol gepensioneerden zijn al aangekomen. Kim liet me weten dat ze alvast vertrokken is met de kinderen en hopelijk heeft ze de juiste kant gekozen. Een telefoontje neemt alle twijfel weg. Zoals ik op de overzichtspagina heb geschreven is GR 56 ondertussen volledig herzien. Het stuk dat we nu stappen is niet gewijzigd maar de aanloop en tocht door Monschau zijn volledig anders dan in het vorige verslag staat. Er lopen hier trouwens nog heel veel wandelwegen, GR 56 loopt een stukje samen met de Eifelsteig. Tijd om de achtervolging in te zetten. Ik verlaat de toeristische trekpleister en start meteen met klimmen.
De GR 56 laat de vallei van de Rur achter zich en stijgt nu 100 meter op zeer korte tijd. Het smalle pad slingert door het bos langs de bergflank en ik passeer het eerste uitzichtpunt aan de Teufelsley. Het uitzicht wordt wat ontnomen door de bomen. Bijna aangekomen aan het tweede uitzichtpunt, de Engelsley, hoor ik bekende stemmen. Ja hoor, daar is mijn kroost. Het is een blij weerzien. Leon heeft ook een stukje zelf gestapt, maar mag nu bij mij in de wandeldrager. Herenigd stappen we verder en de GR 56 kiest hier het smalle en steil afdalende pad. Natuurlijk ben ik de wandelstokken vergeten in de auto, hier hadden ze van pas kunnen komen, want we moeten toch opletten om niet weg te schuiven. Voor we het weten staan we opnieuw 100 meter lager, maar ditmaal niet aan de Rur, maar aan de Perlenbach. We volgen nu een pad langs deze rivier, maar de meisjes gaan eerst vissen met een gevonden tak. Als lokaas gebruiken ze een eikenblad. Wat een teleurstelling als ze niets vangen. We stappen verder over de camping Perlenau. Die kent een aardige bezetting zo midden september. Niet helemaal vreemd gezien de mooie nazomer. Paulien kijkt al uit naar de overnachting in haar tent, want als ze goed stapt mag ze straks thuis in de tent slapen.
We laten de camping achter ons en hier is het even zoeken naar de juiste weg want de tekens zijn wat verstopt door enkele campers. We steken de Perlenbach over via een betonnen bruggetje en stappen zo achter het gesloten en verlaten hotel Perlenau. Het pad begint te stijgen, we stappen onder de B258 door. Paulien krijgt ondertussen een beetje haar kuren en begint achter te blijven. Het kost ons een hoop moeite om ze verder te laten stappen. Marie stapt ondertussen wel flink verder en met haar bereik ik snel het stuwmeer van het Perlenbachtal. In de 20 jaar oude wandelgids staat trouwens een weetje over dit meer: tot voor 200 jaar bedekten grote schelpen de bodem van het beekdal. De parelvisserij was aan strenge regels onderwerpen, want de weekdieren waren met uitsterven bedreigd. Na de Franse intocht in 1794 begon er echter een ongebreidelde roofbouw. Toch zijn de snel voortplantende dieren pas in onze eeuw uitgestorven toen de mens het stuwmeer heeft aangelegd… We volgen nu een heel stuk het brede wandelpad langs het meer. Af en toe krijgen we een mooi zicht op het meer en links van ons krijgen we soms prachtige rotsen te zien. Dit is duidelijk een populaire wandeling want we kruisen regelmatig andere wandelaars. We hebben nu al meer dan 4 km gestapt, maar de kinderen willen toch graag verder tot aan de picknick tafel, daarom stappen we eerste 2 zitbanken voorbij. Het meer wordt opnieuw een smalle rivier en dit is duidelijk het minder toeristische stuk want er passeert minder volk. We steken de Mühlenweg over en installeren ons aan de mooie picknick tafel, die is wat hoger gelegen en geeft een mooi zicht op de Perlenbach. Met 5,3 km gestapt hebben de kinderen hun sandwich dubbel en dik verdiend!
Na het eten zetten we de tocht verder. De GR 56 volgt nu even een mooi slingerend pad langs de rivier. Helaas slechts van korte duur, want daar waar Fuhrtsbach in de Perlenbach stroomt stappen we verder over een brede, weliswaar onverharde, dienstweg. We volgen deze weg 3 kilometer en blijven gestaag klimmen. De omgeving maakt gelukkig wel veel goed, maar het zou leuker zijn mocht de GR 56 nog een stuk over het smalle pad lopen aan de overkant. Het kost ons dan ook veel moeite om de kinderen te motiveren. Lange, brede wegen zijn niet bepaald interessant voor kleuters. We blijven wel steeds genieten van de schaduw en die is echt welkom vandaag. Eigenlijk moet je hier in april komen wandelen, dan kan je genieten van de bloei van de wilde narcissen. Na 7,5 km stappen besluiten we om Marie een 2-tal kilometer in de wandeldrager te laten rusten. Wanneer we aan een kruispunt komen zitten we midden in het Naturschutzgebiet Perlenbach-Fuhrtsbachtal-Talsystem. Toegegeven, het is hier wel enorm rustig en wanneer er geen GSM ontvangst meer is weet je dat je toch wel ver van de bewoonde wereld zit. We passeren een open slagboom (speelgoed voor Paulien) en komen na 9,5 km stappen aan de volgende picknick tafel. Die staat helaas pal in de zon en het is ondertussen toch wel warm. De kinderen spelen met de leisteen die ze vinden en ondertussen eten ze nog wat fruit.
Langer dan 25 minuten in de zon houden we het niet vol, tijd om het laatste stukje te stappen en dat loopt gelukkig terug over een smaller pad! Ondertussen hebben we ook de hoogtelijn van 570 meter bereikt, maar we zijn er nog niet. Ook dit pad klimt verder. Af en toe vangen we nog een glimp op van de smalle Fuhrtsbach, maar pootje baden zit er niet meer in. De kinderen zijn wat teleurgesteld want ze hadden nog eens graag willen vissen. Gelukkig is het pad al een stuk minder saai en blijven we ook redelijk in de schaduw wandelen. Wanneer we langs een slagboom komen, bereiken we opnieuw een half verharde weg. We stappen nu pal op de grens met België. Via enkele bochten stijgen we nog wat verder en vanaf dan is het ‘immer geradeaus’. We bereiken de hoogte van 630 meter dat is het hoogste punt voor vandaag. Het eindpunt is in zicht, maar nog 1,2 km verder. Dit is echt wel een saai stuk, maar eens aan de slagboom (Paulien moet hem weer uittesten) slaan we rechtsaf en daar bereiken we het parkeerterrein van Wahlerscheid waar we de auto terugvinden. Een kwartier later pikken we de fiets op in het veel te drukke Monschau en na een bezoek aan McDonald’s zijn de calorieën er opnieuw dubbel en dik bijgekomen, tja de kinderen mogen kiezen na het wandelen. Net voor het donker zet ik thuis de tent nog op en die nacht slapen Paulien en Marie in de tuin, wat een leuke dag!
Conclusie:
De GR 56 gaat verder in Duitsland. Meteen na Monschau gaat het over mooie en smalle paden. Na de passage over de camping volgt de GR hoofdzakelijk bredere en soms half verharde boswegen. Die passages zijn net iets te lang waardoor het saai wordt, zeker voor de kinderen. De omgeving is wel mooi, je komt amper bebouwing tegen en eens na het Perlenbachtal wandel je door natuurgebied en daar is het heerlijk stil. Tijdens de bloei van de wilde narcissen zal deze etappe wel de moeite zijn.
Praktische info:
- Begin- en eindpunt zijn rechtstreeks met elkaar verbonden door de Waldbuslinie 815. Die rijdt enkel op zon- en feestdagen en er is maar 1 rit. Aan Wahlerscheid kan je de bus nemen om 10u30. Die zet je dan af in Monschau Parkhaus om 10u49. Vanaf daar is het nog wel een stukje wandelen tot aan de GR 56. Prijs: 2,70€ p.p. Info terug te vinden op de site van RVK. Wij hebben de fiets gebruikt om de etappe te organiseren.
- In Monschau is het overal betaald parkeren. Dagtarief is rond de 6 euro. In Wahlerscheid is de parking gratis.
- Bevoorrading is mogelijk in Monschau. Je gaat wel een stuk richting centrum moeten wandelen, daar ga je een bakker of een kruidenier vinden.
- Je hebt volgende horeca mogelijkheden:
- Aan het vertrek: Monschau puilt uit van de café’s en restaurants. Vlakbij de GR 56 in Burgau heb je Café Thelen.
- Verder ga je niets tegenkomen. De Höfener Mühle is helaas gesloten.
Kaart:
GR56 Etappe 5: Monschau – Wahlerscheid
Profiel