Afstand (GPS): 15,3 km (incl. 1,2 km afloop)
Afstand (gepland): 14,7 km
Stijgen: 380 meter
Dalen: 400 meter
Tijd: 10:10 – 16:35
Gemiddelde snelheid: 2,4 km/h
Onverharde paden: 62%
Leeftijd Paulien: 6 jaar
Paulien wandelde zelf: 15,3 km
Leeftijd Marie: 5 jaar
Marie wandelde zelf: 15,3 km
Leeftijd Leon: 2 jaar
Leon wandelde zelf: 1,5 km
Hoogteprofiel
Over hoe de volgende etappes zouden indelen hebben we lang moeten tobben, maar uiteindelijk is er een planning gemaakt. We besluiten om niet tot Ouren te stappen, er is daar namelijk geen openbaar vervoer (dat wil dus zeggen dat de fiets weer mee moet) en het is nog eens 4 km verder. Daarom kiezen we om tot Leithum, Luxembourg te stappen, we zitten wel met een afloop van 1,2 km maar kunnen wel de bus nemen en dat vinden de kinderen altijd leuk. Om 8u20 verlaten we Center Parcs. Na iets meer dan een half uurtje bereiken we de bushalte in Leithum waar we de auto parkeren langs de weg. Samen met nog 3 andere mensen wachten we op de bus van 9u02. Het kleine busje is stipt en we installeren ons voor een rit van 20 minuten tot Troisvièrges. De bus rijdt zowaar elk uur, heeft USB poorten en bovendien is dit alles in Luxemburg volledig gratis, wat een luxe. In Troisvièrges stappen we over op de bus naar Sankt Vith. Voor het grensoverschrijdende stukje betaal ik in totaal 6 euro aan de chauffeur. Ook deze bus kent een goede bezetting, maar eens de grens over rijdt de bus quasi leeg. Iets over 10u zet de chauffeur ons af in Grüfflingen waar we de GR5 twee dagen eerder achter ons lieten. Aan deze bushalte passeert dus elk uur een Luxemburgse bus (die enkel mensen mag afzetten in de richting van Sankt Vith en niet mag oppikken!) en slechts 5 TEC bussen op een werkdag… Het contrast kan niet groter zijn. In tegenstelling tot woensdag starten we onze wandeling onder een stralende zon!
Vandaag geen wandelkar, meteen stappen! De wandelstokken zijn we helaas vergeten in de auto, maar al snel vinden de kinderen waardige vervanging langs de weg. Ook Leon is tevreden dat hij zelf mag stappen. Het lawaai van de auto’s neemt gelukkig af naarmate we stappen. Het eerste stuk loopt echter over asfalt en de goesting om te stappen is bij Leon snel weg, maar we trachten hem toch ook te motiveren. Dit kost wel wat moeite, gelukkig volgen de meisjes gedwee. We stijgen opnieuw naar de 500 meter en het uitzicht is echt wel de moeite hier. Wanneer we een bos bereiken dalen we af via een bosweg. Leon mag in de rugzak en Paulien en Marie lopen vooruit, want afdalen is leuk. Daarna is het weer klimmen en zijn ze weer de hekkensluiters. We volgen een mooie glooiende bosweg langs de Rüfensberg (531m). Al snel komen we terug tussen de open velden terecht. Er is heel wat landbouwbedrijvigheid hier en al die tractors wekken interesse bij Leon. Wij trachten ons te oriënteren maar ondanks het vergezicht kunnen we Burg Reuland nog niet situeren.
De GR 5 tekens sturen ons opnieuw het asfalt op. Af en toe passeren er wat fietsers. In de velden rondom ons vliegen regelmatig een 6-tal prachtige vogels, helaas kennen we er iets te weinig van en bovendien blijkt de smartphone ongeschikt om goed in te zoomen, maar volgens mij waren het rode wouwen. Alleszins prachtig om te aanschouwen. We blijven afdalen en nog steeds geen burcht te zien, maar dan doemt ineens het bord van ‘Burg-Reuland‘ op. We stappen niet tot aan de burcht, maar beslissen om ons te installeren op een van de zitbanken rondom de vijver van een hotel/restaurant Burg-Hof. Na 6,7 km stappen is het voor de meisjes welgekomen om even uit te blazen. In geen tijd zijn de sandwiches en de boterhammen op. Na een half uurtje stappen we verder en bereiken we eindelijk de burcht. Hier staat een mooie picknick tafel en er is ook een cafétje en toiletten. Helaas zijn die gesloten en enkel tijdens het weekend geopend (en dus niet op een brugdag). We beklimmen de toren en verkennen de site, zeker een bezoek waard. Alweer een markant punt van de GR 5 bereikt, toch wel trots! Na 20 minuten rondkijken stappen we opnieuw verder en dalen we af naar de hoofdstraat van Burg Reuland.
Paulien en Marie willen graag een kijkje nemen in de St.-Stephanus-Kirche. De namen van de communikanten hangen op en meteen komt de vraag, wat is communie? We trachten te antwoorden terwijl we verder stappen. Bij Bäckerei Sti’ne is het een drukte van jewelste, het terras zit overvol (die zijn dus wel zo slim om open te zijn op een zonovergoten brugdag). Wij hebben genoeg rust gehad en verlaten het dorpje via de bekende tunnel onder het huis, eveneens een foto waard! Maar nu is het wel klimmen geblazen. We stappen naar de Vennbahn en nemen afscheid van GR 56 die even samen liep. We volgen de spoorlijn eventjes parallel, maar dan is het tijd voor het echte werk. Het smalle pad laat ons allen afzien, maar wanneer we ons omdraaien genieten we wel van een prachtig panorama. Bovenaan wacht er gelukkig een zitbank onder een boom. Heel even uitblazen en we kunnen terug verder. Nog steeds geen zeurende Paulien en Marie, wat een helden. We verlaten de asfaltweg naar Stoubach of Stupbach en trekken opnieuw het bos in. Een mooie bosweg daalt af naar de rivier Federbach. Terwijl wij afdalen komen enkele moedige MTB’ers ons tegemoet. De eerste 4 hebben een fiets met zoemend geluid, wat later volgt de achterhoede. Volhardend, zonder batterij. Marie zegt dan zonder schroom dat die mensen heel traag fietsen… Maar bij ons zit het tempo er wel duidelijk in, het gaat vlot. Maar we zijn er nog niet natuurlijk.
We volgen nu de Federbach vanop een afstandje, maar het pad is met momenten héél modderig en dat vereist de nodige acrobatie en neemt tijd in beslag. Wanneer er dan ook nog een hoop mieren op de paadjes rondlopen kriebelt het natuurlijk bij Paulien en Marie. Regelmatig moeten we ook aan de kant voor ruiters en MTB’ers, aan hun fietsen te zien staat ons nog wat te wachten. Na 1 km laten we de modder gelukkig achter ons, maar moeten we de Federbach nog oversteken. Er is gelukkig een bruggetje, maar toch staat de weg verder onder water. Onze schoenen zijn hoog genoeg en we dragen de meisjes tot op het droge. Aan een kruisteken staat een rustbank, die slaan we aan om ons fruit op te eten. Een kwartiertje later beginnen we aan de laatste 2,5 km. Dat is opnieuw klimmen, maar wat is deze regio toch mooi! Steeds genieten van de panoroma’s en het glooiende landschap. Plots zijn we boven en staan we aan een asfaltweg. Pal op de Luxemburgse grens. De GR 5 gaat nog een klein stukje verder in België, maar dat is voor de volgende keer. We gaan rechtsaf naar het dorpje Leithum. Ongemerkt zijn we de grens overgestoken en het dorpje komt steeds dichterbij. We vinden de auto terug en rijden terug naar Center Parcs, maar de kinderen mogen eerst een ijsje kiezen in de winkel. Want kijk nu eens, ons Marie, 5 jaar(!) stapte de hele etappe: 15,3 km en een hoop hoogtemeters. Maar ook Paulien en Leon waren superflink vandaag. Zo gaan we zeker ooit in Nice geraken!
Conclusie:
De GR 5 trekt verder door de Oostkantons. De gebieden waar je doorstapt zijn dunbevolkt, de omgeving is enorm groen en de uitzichten zijn weids. Ook in deze etappe zijn er best wat hoogteverschillen. Neem zeker de tijd om de burcht van Burg Reuland te bezoeken. Wat ons betreft: een prachtige etappe die boven onze verwachtingen lag.
Praktische info:
- Begin en eindpunt zijn bereikbaar met het openbaar vervoer. Vanaf Leithum kan je aan de halte Bei der Kirch elk uur (op zondag om de 2 uur) bus 175 nemen naar Troisvièrges. Je stapt over aan de halte Marie en neemt daar bus 173 naar Sankt Vith. Je stapt uit aan de TEC halte Grüfflingen Hoeffalizerstrasse. Ook deze bus rijdt elk uur (op zondag om de 2 uur). Alle bussen in Luxemburg zijn gratis. De grensoverschrijdende bus moet je wel betalen. Deze kost 3 euro per persoon > 12j. Je kan cash betalen aan de chauffeur. Controleer de dienstregelingen op de site van mobiliteit.lu. De Luxemburgse bussen mogen enkel grensoverschrijdend passagiers meenemen, je kan deze bussen dus niet gebruiken voor verplaatsingen binnen België.
- Het is mogelijk om gratis te parkeren in Leithem. Dit kan gewoon op een van de parkings langs de weg of aan de kerk. In Grüffelingen is er beperkt plaats langs de N62 op enkele asfaltstroken.
- Je kan deze etappe verlengen tot in Ouren, je stapt dan ongeveer 18 km tot daar. Buiten een schoolbus is er geen openbaar vervoer in Ouren. Er zijn wel overnachtingsmogelijkheden.
- Bevoorrading is niet mogelijk.
- Dunbevolkte gebieden wil zeggen schaarse horeca…
- Na 7 km kan je eventueel iets drinken in het cafétje aan de burcht van Burg Reuland. Enkel op tijdens het weekend en in de grote vakantie ook soms door de week
- Na 7,5 km kan je in Burg Reuland uitwijken naar Backerei Sti’ne. Naast een bakker, kan je hier ook iets drinken op het terras.
Kaart:
GRP5 Etappe 30: Gruffelingen – Leithum
Profiel