Afstand (GPS): 13,9 km (incl. 0,4 km aan- en afloop)
Afstand (gepland): 13,1 km
Stijgen: 411 meter
Dalen: 417 meter
Tijd: 9:50 – 15:50
Gemiddelde snelheid: 2,3 km/h
Onverharde paden: 93 %
Paulien (7 jaar) wandelde zelf: 13,9 km
Marie (6 jaar) wandelde zelf: 13,9 km
Leon (3 jaar) wandelde zelf: 9,3 km (5,3 + 4)
Hoogteprofiel
Na een deugddoende nachtrust in ons huisje op domein la Sapinière worden we tegen 8u wakker onder een heldere blauwe hemel. Na het ontbijt en het smeren van de boterhammen rijden we met de auto naar het beginpunt van de wandeling, we parkeren dus opnieuw nabij de bushalte Hossebierg in Eppeldorf. Normaal gesproken doen we dit niet, maar de rit naar Berdorf is nog ongeveer 15 minuten langer en de bussen laten ons toe om de wandeling te starten om 9u30 of 10u30. Het eerste is wat te vroeg naar onze zin, het tweede is dan weer te laat. We nemen dus de bus voor een keertje op het eindpunt. Om 9u50 zijn we allemaal klaar om te starten. De kinderen hebben ondertussen in de berm al wat gespeeld en gebouwd met boomschors. We nemen nog een snel een foto en we zitten meteen terug op de GR 5. Vandaag gaat een top-etappe worden!
We starten nog heel even op asfalt maar al snel gaat de weg over in een bosweg. We dalen af en op een kruising zien we meteen enkele wandelaars. Op de wandelboom zien we de bekende rode ‘M’ markering. We zitten nu op de Müllertahl trail route 3, logisch dat we nu dus wel andere wandelaars tegenkomen. Wij blijven echter de gele bollen volgen, de sentier Maurice Cosyn. We steken een weg over en gaan verder door het bos. We dalen af tot aan de Haupeschbaach. Die blijven we volgen vanop een afstandje. Hoog boven ons zien we al snel de eerste bekende rotsformaties. Dankzij de droogte is er amper modder op dit stuk en vormen de doorwaadbare plaatsen geen probleem. We wandelen vlot door en het pad gaat over in een bredere weg. Leon benoemd de vele markeringen in zijn eigen taal: driehoeken zijn voor hem colettes. Onderweg nemen we even de tijd om een foto te maken aan een gigantische steen en uiteraard mogen de kinderen ook even spelen bij de waterplaats. Wanneer we verder stappen richting het kasteel van Beaufort nadert er een enorme groep wandelaars. Het is ondertussen 11u, iedereen is ondertussen wakker en op wandel. Het plankenpad dat we volgen gaat over in een single track en voert langs de imposante ruïne van het kasteel van Beaufort. We steken de parking over en worden meteen ingehaald door enkele groepjes wandelaars. De kinderen stappen op hun eigen tempo verder.
Het vervolg langs de Haupeschbaach is om duimen en vingers bij af te likken. Het pad slingert door de vallei en zoekt de mooiste plekjes op. Klimmen en dalen, trapjes, bruggetjes: je komt het hier allemaal tegen. Gelukkig is het ondertussen wat rustiger geworden en kunnen we ten volle genieten van de omgeving. Paulien, Marie en Leon gaan regelmatig eens kijken in een van de grotten en ze zien ook het prachtige rotskunstwerk van Vic Lenert, de Indigène. Wanneer het pad lijkt dood te lopen gaat het gewoon verder door de rivier. Van het ene rotsblok naar het andere, de kinderen doen het, mits wat hulp, allemaal. Het pas verveelt gewoonweg niet. Aan een kruising volgen we een bredere bosweg, Leon vindt dit niet meer zo interessant en wil in de rugdrager. Na 5,3 km stappen mag dat uiteraard. We stappen goed door, maar dan missen we bijna een markering! We moeten een smal pad volgen naar de rivier. Via brede stapstenen stappen we verder over naar een smal pad aan de overkant. De route blijft afwisselen want we steken nogmaals de rivier nog 3x over en dan is het gedaan met afdalen. De wegwijzer stuurt ons naar Kippiglay en dat staat synoniem voor klimmen! Via een zigzag pad, voorzien van voldoende rustbanken, geraken we snel boven en stappen we ook even tussen de immense rotsformaties, wat voelen we ons toch klein. Via enkele trapjes staan we snel aan de CR364. Hier is een parking en staat er ook een mooie picknick bank onder een hutje. Na 7 km is het tijd om de innerlijke mens te versterken
Een half uurtje later wandelen we verder. Een trappenpad zorgt ervoor dat de maaltijd snel verteerd is. Eens boven gaat het pad al snel over in een bosweg. We besluiten om het uitzichtpunt van Kippiglay toch maar te skippen, we hebben nog heel wat te zien vandaag. Vlotjes stappen we 1 km verder, totdat de markering ons weer naar beneden stuurt. Er volgt opnieuw een mooi smal pad met enkele trappen. De afdaling naar Grundhof is ingezet en dat is er eentje om ‘U’ tegen te zeggen, we dalen maar liefst 140 meter af op zo’n 780 meter, dat is gemiddeld 18%. Paulien en Marie zijn de berggeiten, want na een poosje zien we ze niet meer, zo snel dalen ze af. Het laatste stukje gaat allemaal via trappen en dan staan we plots aan de CR121 in Grundhof. Na een klein stukje asfalt steken we de Zwarte Ernz over. Deze rivier vormt trouwens het eigenlijke Müllertahl. De afdalingsvreugde was van korte duur, we beginnen aan een klim van 170 meter, gelukkig niet in volle zon. Halfweg de klim wil Leon terug zelf stappen, dat laat ik me geen twee keer zeggen. De kinderen stappen allen vlot mee en hoewel het venijn opnieuw in de staart zit, geraken we toch snel boven. Het uitzicht vanaf de Kasselt valt wat tegen vanwege de begroeiing, maar de omgeving doet dat zeker niet. Tot hier toe kwamen we amper nog wandelaars tegen, maar hier is het wederom druk.
Het pad blijft steeds op en neer gaan en we volgen een single track die de flank langs de rotsen volgt, het kruisen met de kinderen is niet altijd gemakkelijk, maar wat stappen ze flink verder. Uiteraard zijn ze onder de indruk van de omgeving. Aan de Siewenschlueff gaan we even een kijkje nemen in de kloof. Via een klein ommetje komen we terug op het wandelpad uit. Ter hoogte van de Wanterbaach zijn enkel waaghalzen aan het klimmen. We zouden ze het zeker niet na doen. Het pad blijft op en neer gaan, het is opletten waar we onze voeten zetten want met al dat moois kijk je natuurlijk graag rond. Even voor Berdorf wijkt de bewegwijzering af van de gids. We dalen af naar een brede weg en via enkele trappen gaan we verder tussen enkele rotsen. We komen uiteindelijk aan het Raiberhiel, oftewel rovershol. Paulien en Marie wandelen meteen de smalle kloof in en Leon volgt met Kim. Mij lukt het niet met de rugzak en aangezien er blijkbaar ladders zijn keert Leon ook terug naar mij. Paulien, Marie en Kim volgen de ladders en zien hogerop opnieuw daglicht. Via een trap komen ze terug op de route. Een hele leuke ervaring dus, zeker doen dus als je hier passeert, maar laat je grote rugzak best achter aan de ingang.
Het pad steekt een rivier over en nu wandelen opnieuw op de Müllertahl trail. Er volgt nog een prachtig stuk tussen de rotsen. Een imposante hangbrug door de vallei is voor de kinderen het hoogtepunt van deze route. Via een laatste bruggetje verlaten we de vallei en stappen we Berdorf binnen. De bushalte vinden we snel terug en met nog 25 minuten overschot hebben we tijd om uit te rusten en ons fruit op te eten. De bus brengt ons in 17 minuten terug naar de auto. We rijden eerst nog even langs de Delhaize van Beaufort vooraleer we terugkeren naar ons huisje in Walhausen. Wat een prachtige etappe was dat vandaag! Onze kinderen hebben zichzelf weer overtroffen want we hebben maar 1 rustpauze genomen vandaag. Morgen lassen we een welverdiend rustdagje in zodat we donderdag nog een laatste etappe kunnen wandelen in Luxemburg.
Conclusie:
Deze etappe trekt door het prachtige Müllertahl. Gezien de afwezigheid van asfalt mag je echt wel spreken van een topwandeling! De vele rotsen en riviertjes maken de wandeling uitdagend maar ook heel plezierig en afwisselend. Er moet duchtig geklommen en afgedaald worden, maar dat mag de pret niet bederven. Neem de tijd voor deze regio en neem de drukte er ook een beetje bij want hier wandel je op sommige stukken nooit alleen. Gelukkig volgt de GR 5 ook minder populaire, maar daarom niet minder mooie stukken.
Praktische info:
- Begin- en eindpunt zijn gemakkelijk bereikbaar met het gratis openbaar vervoer. Voor de verandering namen we de bus pas aan het eindpunt. De bushalte Berdorf Duerfplatz ligt vlakbij de GR 5. Bus 191 van de CFL brengt je elk uur in slechts 17 minuten tot Eppeldorf Hossebierg. Deze bus stopt ook in Beaufort en in Gilsdorf en is dus ideaal voor enkele GR 5 etappes. Controleer de dienstregeling op de site van mobiliteit.lu.
- Aan de bushalte van Hossebierg kan je in de berm parkeren of in de doodlopende straat nabij de GR 5. In Berdorf zijn enkele parkeerplaatsen in de buurt van de bushalte.
- Dankzij buslijn 191 kan je een etappes gemakkelijk verlengen of inkorten. Eventueel kan je doorstappen tot in Echternach. Reken dan op 19,5 km en flink wat hoogtemeters.
- Bevoorrading is mogelijk in Berdorf. De GR 5 komt langs l’Epicerie de Berdorf. Ook open op zondagvoormiddag.
- Horeca op deze etappe:
- Na 3 km kan je eventueel iets drinken in het kasteel van Beaufort. Zelf zijn we er niet geweest, dus mogelijks moet er inkom betaald worden.
- Na 9 km kan je in Grundhof eventueel terecht in een van de twee hotels die zich op wandelafstand bevinden: Hotel Brimmer en Hotel Ernz Noire.
- Na 13,9 km passeer je in Berdorf langs Hotel Restaurant Kinnen. Het zou open moeten zijn, maar was gesloten toen wij er waren.
Kaart:
GR5 Etappe 37: Hossebierg – Berdorf
Profiel
Wat worden ze groot! Knappe prestatie alweer van jullie allemaal.
En wat een mooie en spectaculaire wandeling. Ik ben ooit in de buurt geweest met de fiets (overnachting in JH Bollendorf) maar dan krijg je die rotsformaties helaas niet te zien.
Groetjes, Guido
P.S. bedankt voor het mailtje
Ja, ze worden groot, zo hopen we toch wat vaker te kunnen gaan en de afstanden wat op te drijven. Het was een prachtig stukje GR5, vooral de minder druk belopen stukken waren ook mooi. Ik wist niet dat er in Bollendorf een JH was, ik had er eentje gevonden in Beaufort, maar die was helaas al bezet omdat we een grote kamer nodig hebben. Groetjes,
https://www.diejugendherbergen.de/jugendherbergen/bollendorf/
Bedankt! Net eens gekeken, ziet er goed uit. Hoe is jouw verblijf daar meegevallen? We hadden graag in de YH van Echternach willen slapen, maar die zit al vol. Heb je ook gegeten daar?