Afstand (GPS): 18,3 km (incl. 0,1 km aanloop)
Afstand (gepland): 17,7 km
Stijgen: 450 meter
Dalen: 470 meter
Tijd: 9:15 – 9:25
Tijd: 9:55 – 17:10
Gemiddelde snelheid: 2,5 km/h
Onverharde paden: 73 %
Paulien (7 jaar) wandelde zelf: 18,3 km
Marie (5 jaar) wandelde zelf: 18,3 km
Leon (2 jaar) wandelde zelf: 13,2 km (8,7 + 4,5)
Hoogteprofiel
Daar is de zomer en dan is het hoog tijd om verder te stappen over de GR 5. Omdat de jeugdherbergen van Beaufort en Echternach al maanden op voorhand volzet waren en we dankzij Guidowke de tip kregen van de jeugdherberg in Bollendorf werd dit weekend gelukkig toch nog ingepland. De tijd dat er altijd plaats was in een jeugdherberg voor de rondtrekkende wandelaar is duidelijk voorbij. De Duitse jeugdherbergen zijn ook nog eens vriendelijk geprijsd en je kan er ineens avondeten bijnemen voor een klein bedrag, dat is mooi meegenomen. We vertrekken vroeg richting het Groothertogdom, de rit van Balen naar Wasserbillig zouden we volgens Google Maps niet sneller doen dan 2u45 minuten. We rijden er toch maar 2u30 over, dit zonder de snelheidslimieten te overschrijden. De grenscontrole in Winterspelt gaf ook geen file op een zaterdagochtend. Omstreeks 9u05 parkeren we de auto al. Omdat we een half uur op de bus zouden moeten wachten parkeren we de auto wat verder en stappen we alvast een stuk van het traject, zodat het straks wat minder ver is en we dan ook wat tijd winnen. Na het aantrekken van de wandelschoenen stappen we in 10 minuten naar de bushalte en hebben we al 700 meter van deze etappe erop zitten. Om 9u36 arriveert bus 271 naar Echternach. Paulien overhandigt een klein bosje zelfgeplukte bloemen aan de chauffeur. Die zet ons 15 minuten later af in Rosport. We kunnen eraan beginnen!
Gewapend met zonnecrème en tekenspray verlaten we Rosport en stappen we terug over de GR 5. De gele rechthoeken laten ons al klimmend het dorpje verlaten. De kinderen stappen flink en via enkele trappen staan we snel enkele meters hoger. Via de tuin van het Tudor museum gaat het langs het gelijknamige elektriciteitsmuseum. Na een foto in het park stappen we via een mooie bosweg verder over de heuvelflank Gefallelayen, wat zoveel wil zeggen als ‘gevallen rotswand’. Een grot langs het wandelpad bewijst dit. We zijn dankbaar om in de schaduw te mogen stappen, want met de hoge luchtvochtigheid kunnen we de zon wel even missen. Wanneer we langs een boomgaard stappen komt het bedevaartsoord Girsterklaus in zicht. We maken allen dankbaar gebruik van de zéér propere toiletten en nemen suikers (banaan) en zout (crackers) tot ons. Na deze korte pauze verlaten we het kerkje langs een mooi omhaagd wandelpad. Een bosweg brengt ons tot de CR370 waarna we een via trappen afdalen naar de vallei van de Girsterbaach. We blijven echter even de flank volgen, maar uiteindelijk steken we de quasi droge waterloop over via enkele grote rotsblokken. Wat een mooi landschap hier!
Via enkele trappen verlaten we opnieuw het dal en stappen we verder over een smal onverhard pad dat even overgaat in een bredere veldweg en een uitzicht geeft over het dorpje Girst. We zoeken echter snel opnieuw een vallei op, ditmaal die van de Girstergriecht. De vallei wordt steeds nauwer en uiteindelijk steken we ook dit waterloopje tot drie maal toe over via rotsblokken. Het lijkt wel of we ons midden in de jungle bevinden, we komen hier amper wandelaars tegen en het pad is echt prachtig. Nadat we een laatste keer het waterloopje hebben overgestoken verlaten we al klimmend de vallei en uiteindelijk ook het bos om daarna via een asfaltweg verder te stappen. De picknickplaats is in zicht en na 8 km stappen ook geen meter te vroeg voor Leon, want hij krijgt het moeilijk op het asfalt. Onze 3,5 jarige heeft zomaar eventjes 8,7 km gestapt sinds deze ochtend, wat een prestatie, als beloning krijgt hij een extra sandwich met balletjes in tomatensaus. Na 35 minuten is het tijd om verder te stappen. Helaas volgen we nog even wat asfalt, maar we krijgen dan wel een mooi uitzicht over het dorpje Born, om nadien opnieuw te stijgen. Via een steenslag pad gaat het verder tot aan het natuurgebied Deiwelskopp. Opnieuw volgt er een mooi smal pad langs diverse grote stenen. Op een splitsing, net voor Moersdorf kiest onze GR 5 zijn eigen weg en laten we de Mullerthal trail achter ons. Vanaf nu dus geen mooie wegwijzers meer met afstanden, het is duidelijk dat Luxemburg hier veel geld in heeft gestoken.
Wanneer we schijnbaar afdalen en het dorpje inlopen zien we net op tijd dat de gele rechthoeken ons een pad rechtsaf insturen. Terug klimmen! Die klim is kort maar zeer pittig met een stijgingspercentage van meer dan 25%. Totaal buiten adem bereiken we de kiosk op de top. Meteen mogen we opnieuw afdalen via een smal pad voorzien van de nodige trappen om snel hoogte te verliezen. We steken de gekanaliseerde Kauzebaach over en klimmen opnieuw via trapjes tot aan de CR135. Na het oversteken van deze weg blijft het pad echter verder klimmen totdat we aan een grasveld komen. We komen opnieuw op adem en wandelen richting de steengroeve die we daarstraks vanuit de auto zagen liggen. Leon, die sinds de lunch in de rugzak zat en in slaap was gevallen, is inmiddels terug wakker en wil graag terug stappen. Omdat het gewicht voor mij toch wel zwaar is geef ik maar al te graag toe. Zeker omdat ik anders een boete van 3 euro zou moeten, aldus Leon! Via enkele brede boswegen bereiken we een picknickbank. Met 13,4 km sinds de start in Rosport besluiten we om nog eens een kwartiertje te rusten.
We beginnen aan de laatste 4 kilometer en die zouden vlot moeten gaan, want we moeten nog maar een klein beetje klimmen en verder alleen nog afdalen. Bredere bospaden loodsen ons door het bos en wanneer we de top bereikt hebben dalen we zachtjes af. We krijgen de de snelwegbrug van de E44 te zien en dalen steeds verder af. Een steenslagweg brengt ons tot bij het viaduct, maar we moeten nog een hindernis overwinnen: een pas omgevallen boom ligt over het pad en het vergt wel wat inspanning om erover te geraken. Vervolgens stappen we zonder nadenken onder de imposante snelwegbrug, maar dat is het traject van de oude GR 5. We stappen dus even terug en gaan links voor de brug om er nadien onder te wandelen. Hier liggen opnieuw twee omgevallen bomen over het pad. Het pad wordt vervolgens smaller en wilder. Op een gegeven moment is er amper nog doorkomen aan, bijna iedereen heeft zich al bezeerd aan de scherpe doornen van de bramen en de tientallen (oude) omgevallen bomen zorgen ervoor dat we amper nog vooruit geraken. De lol is er vanaf, een domper zo helemaal op het einde van een etappe. Dit is geen leuk pad, een trajectwijziging die we niet begrijpen en ook niemand (in de zomer) kunnen aanbevelen. Na 500 meter afzien gaat het eindelijk verder over asfalt tussen enkele wijngaarden. We dalen verder af tot naar de Sûre aan de N10 waar we onze auto opnieuw terugvinden. Het laatste pad heeft ons echt geradbraakt. Om iets na 17u vertrekken we dan met de auto richting de jeugdherberg van Bollendorf. Na een frisse douche schuiven we aan voor het avondbuffet en daarna genieten de kinderen nog even na in de speeltuin. Wat hebben ze vandaag weer flink gewandeld.
Conclusie:
De GR 5 volgt nog steeds een traject van de bekende Mullerthal trail, de rotsformaties zijn hier wel minder aanwezig, maar het wandelen is dan ook een pak rustiger. Het traject is zeer afwisselend, diverse natuurgebieden worden aangedaan, waaronder die van de Deiwelskopp. Maar ook de tocht door de valleien van de Girsterbaach en Girstergriecht zijn prachtig. Enige minpuntjes zijn de lange stroken asfalt rond Born en probeer dat laatste stukje te vermijden als je zonder kleerscheuren de Sûre wil bereiken.
Praktische info:
- Begin- en eindpunt zijn gemakkelijk bereikbaar met het openbaar vervoer. Bus 271 rijdt elke dag minstens elk uur tussen de haltes Wasserbillig Pont de Langsur en Rosport Lokal. Er rijdt ook een andere bus, nummer 272 tussen beide haltes, maar die rijdt via een enorme omweg. Controleer de dienstregelingen via de site of app.
- Je kan gratis parkeren aan de bushalte Pont de Langsur, er is plaats voor een tweetal auto’s tegenover de bushalte. Eventueel kan je ook wat verderop parkeren langs een picknickweide. In Rosport kan je gewoon langs de N10 parkeren en dit vlakbij de bushalte.
- Er zijn geen bevoorradingsmogelijkheden in de nabijheid van deze GR 5. Indien je verder wandelt naar Wasserbillig ga je wel winkels tegenkomen.
- Horeca op deze etappe:
- Enkel bij vertrek in Rosport, vlakbij de GR 5 ligt Bar CC33.
Kaart:
GR5 Etappe 39: Rosport – Wasserbillig
Profiel
Schitterend!
Bedankt Paul. Het was ook schitterend 🙂