Afstand (GPS): 10,3 km (incl. 1,6 km aan- en afloop)
Afstand (gepland): 10 km
Stijgen: 37 meter
Dalen: 20 meter
Tijd: 14:10 – 18:15
Gemiddelde snelheid: 2,5 km/h
Onverharde paden: 56 %
Paulien (8 jaar) wandelde zelf: 10,3 km
Marie (6 jaar) wandelde zelf: 10,3 km
Leon (3 jaar) wandelde zelf: 10,3 km
Hoogteprofiel (let op de schaal)
Nadat we vorige keer zonder de kinderen hebben gewandeld is het vandaag tijd om verder te stappen. We koppelen straks onze allereerste bivak aan een GR wandeling, spannend! Die middag rijden we met de auto naar Kortenaken. Omdat het flex bus systeem me geen gegarandeerde rit met aansluiting kon voorstellen zet ik Kim en de kinderen af aan de bushalte aan het stadhuis van Kortenaken. Zij hebben dan ook tijd om hun boterhammen daar op te eten. Ik rijd verder en parkeer de auto in Vroete, aan het eindpunt van de wandeling. Vervolgens heb ik een klein uurtje om 3,2 km te stappen naar de bushalte in Kortenaken. Gemakkelijkheidshalve volg ik voor een groot deel al rood gele tekens, het laatste stuk stap ik langs de grote weg naar Kortenaken. Ruim op tijd bereik de bushalte. De bus zelf heeft wat vertraging, net zoals de vorige keer. Met al onze bagage hebben we redelijk wat bekijks aan de bushalte. Een oude dame komt een praatje maken en vraagt wat we gaan doen. Wat blijkt, ze kent zelfs de bivakzone van ’t Vinne. We nemen afscheid wanneer de bus aankomt. Na een rit van 20 minuten stappen we af aan de kerk van Drieslinter. Het is nu iets na 14u, tijd om erin te vliegen!
Onder een stralende hemel verlaten we het rustige dorpsplein van Drieslinter. We moeten eerst een aanloop doen van 800 meter en dat zijn altijd de saaiste stukken voor de kinderen. Eens we de Grote Gete oversteken duiken we meteen het groen in en zijn Paulien, Marie en Leon vertrokken! Paulien draagt vandaag ook een trekkersrugzak waar haar eigen slaapzak in zit. Het gewicht blijft voor haar beperkt, het is vooral Kim die vandaag het meeste moet dragen. Ik hoop dat Leon alles zelf kan stappen zodat ik mijn rug kan sparen voor morgen. De streek GR volgt een mooi slingerend pad langs de Grote Gete die we vervolgens oversteken via een leuke hangbrug. Een smal pad brengt ons terug naar de bedding van de voormalige spoorlijn. In tegenstelling tot in het centrum van Drieslinter is het hier een drukte van jewelste bij de speeltuin en het fietscafé. Via het Stationsplein stappen we tot aan de drukke Stationsstraat. De rood gele tekens sturen ons niet meteen de spoorwegbedding op, we volgen een parallel, maar onverhard pad. Helaas gaan we na een paar honderd meter toch het fietspad op, dat we zo’n 2 kilometer moeten volgen. Vanwege de drukte (zaterdagnamiddag) stappen we quasi de hele tijd achter elkaar. De kinderen geraken natuurlijk snel verveeld, toch blijven ze flink doorstappen.
Aan de Spoorwegstraat nemen we eindelijk afscheid van het fietspad en kunnen we terug genieten van trage wegen! De streek GR gaat door de velden en net voor de Kleine Gete komen we de eerste fruitplantage tegen! De vogelverschrikker trekt de aandacht van de kinderen. Het pad volgt eerst de linkeroever en daarna de rechteroever van de ooit bevaarbare rivier. We steken de Kleine Gete nogmaals over en net na de brug vinden we een mooie picknickbank. Tijd voor een pauze! Dat is welgekomen na 6 km stappen! Nadat we allemaal de nodige suikers hebben opgedaan is het tijd om verder te stappen. We zien de kerk van Zoutleeuw al liggen en wandelen dan ook zo het centrum in. We stappen door de smalle straten en bereiken de Grote Markt waar we uiteraard een bezoek brengen aan de Sint-Leonarduskerk. De kinderen steken alle drie een kaarsje aan. Daarna wandelen we nog langs het prachtige stadhuis en de Lakenhalle, waar tegenwoordig de toeristische dienst gevestigd is. Vervolgend gaat het richting het stadspark, waar we de markering even negeren. We wandelen namelijk liever door het stadspark dan over een asfaltweg. Hier ga ik ook snel langs de vlakbij gelegen Delhaize om inkopen te doen voor straks en morgen! De kinderen amuseren zich ondertussen wat in de speeltuin.
Met een volle rugzak (drinken, brood, beleg) beginnen we aan het laatste stuk van de dag! We verlaten het stadsparkje van Zoutleeuw en wandelen meteen opnieuw tussen de velden. We horen wat luide muziek, het blijkt uit de tuin van een nabijgelegen huis te komen, Wanneer we de Ossenwegstraat bereiken draaien we linksaf. Paulien vindt enkele boeken langs de weg. ‘Gratis mee te nemen’ staat erbij. Uiteraard neemt ze er eentje mee, we hebben nog niet genoeg te dragen… Verderop nemen we voetweg 50 om richting het natuurgebied ’t Vinne te stappen. Een ree springt nog net weg voor onze neus. De kinderen hebben hem net gemist, jammer. Via een poortje betreden we het gebied. Niet te vatten dat deze enorme plas pas in 2004 opnieuw tot stand is gekomen! Voorheen werd de put drooggelegd voor akkerbouw en veeteelt. Nu genieten wij, dankzij de plankenpaden van dit prachtige gebied. We bereiken het bezoekerscentrum en vullen onze flessen water aan het kraantje. Iedereen maakt nog eens gebruik van het sanitair en daarna stappen we de laatste 800 meter naar de bivakzone. Dit stukje maakt geen deel uit van de streek GR en moeten we morgen dus opnieuw stappen.
Om iets na 18u bereiken we het veldje en er is nog niemand te bespeuren. Zelf hebben wij plaats 3 en 2 gereserveerd, er mag per plaats namelijk maar 1 tent staan. Net wanneer we de eerste tent aan het opzetten zijn komt er nog iemand aan die meteen plaats 2 inneemt. Nog geen 5 minuten volgt er nog een gezin die hun tent beginnen opzetten op plaats 1. Iemand heeft dus geen reservatie gemaakt… We liggen er niet te veel van wakker, mocht er controle komen, dan zijn we in orde met onze reservering en bivakkeren we conform de regels. Zodra de beide tenten staan maken we snel het vuur aan. We koken water om de pasta’s en de noedels te bereiden. De kinderen genieten duidelijk van het buitenavontuur! Afsluiten doen we met marshmallow’s boven het vuur. Samen met Paulien en Marie wandel ik naar het meer om er te genieten van de zonsondergang boven ’t Vinne. Om iets na 21u is het al goed donker en kruipen we in de tentjes. De kinderen vallen vlot in slaap, Leon was doodop na al dat stappen. Op de bivakzone is het gelukkig muisstil, echter zijn er in de buurt twee evenementen en genieten we nog van meezingers tot iets na middernacht. Slaapwel, tot morgen!
Conclusie:
De streek GR trekt door de vallei van de Gete. Je wandelt langs de Grote Gete en de Kleine Gete. Opnieuw is er plaats voor cultuur tijdens de passage door Zoutleeuw, maar er is ook veel natuur! ’t Vinne is een prachtig gebied om door te wandelen. Het blijft jammer van die lange passage over de oude spoorlijn, maar daar is helaas geen alternatief voor.
Praktische info:
- Begin- en eindpunt zijn niet bereikbaar met het openbaar vervoer. Er stopt geen bus aan ’t Vinne. De dichtsbijzijnde bushaltes daar liggen in Zoutleeuw. Consulteer de site van de Lijn voor meer info.
- Je kan gratis parkeren aan de bushalte nabij de kerk van Drieslinter, er is een grote parking. Aan ’t Vinne is ook voldoende gratis parking.
- Je kan deze etappe combineren met de volgende etappe. Wij wilden graag het bivakkeren eens uittesten, daarom hebben we voor deze opsplitsing gekozen.
- Bevoorrading is mogelijk in Zoutleeuw. Er is een Delhaize op wandelafstand van de streek GR.
- Horeca op deze etappe:
- Na 2 km aan het voormalige station van Drieslinter: Fietscafé Chalet. Er is een kleine speeltuin voor de kinderen.
- Na 6,5 km in Zoutleeuw: Eetcafé de Lakenhalle of De Twee Leeuwkes
- Na 10 km aan het eindpunt: Bistro Het Vinne. Hier is een drinkwaterpunt dat 24/24 beschikbaar is.
Kaart:
SGRH Etappe 10: Drieslinter – ’t Vinne
Profiel