De GR 5 trekt verder langs de Moezel. Onverharde paden maken stilaan plaats voor asfaltwegen tussen de vele druivenvelden. Ondanks het veranderende landschap was deze etappe zeker afwisselend met de bosrijke passage door de Grevenmacher Fells en de vele mooie uitzichten over de Moezel.
De streek GR Hageland laat Hoegaarden en de glooiingen in het landschap achter zich om daarna een stadswandeling te maken door Tienen. Je stapt hier dus wel wat meer op asfalt dan bij andere etappes, maar na Tienen volgen enkele prachtige natuurgebieden en is er veel afwisseling tussen de paden, zodat je niet steeds op fietspaden moet wandelen. We waren aangenaam verrast van deze streek!
De GR 5 volgt vanaf Wasserbillig de Sentier de La Moselle. Dat wil dus ook zeggen dat we afscheid nemen van de Sûre. De eerste kilometers volg je de Moezelpromenade. Nadien volgen er nog wel lange stukken op asfalt door het glooiende landschap. Gelukkig maken de Manternacherfells op het einde alles goed. Duidelijk een hele andere etappe dan we gewoon zijn; de overgang naar de wijnregio is duidelijk ingezet!
De GR 5 volgt nog steeds een traject van de bekende Mullerthal trail, de rotsformaties zijn hier wel minder aanwezig, maar het wandelen is dan ook een pak rustiger. Het traject is zeer afwisselend, diverse natuurgebieden worden aangedaan, waaronder die van de Deiwelskopp. Maar ook de tocht door de valleien van de Girsterbaach en Girstergriecht zijn prachtig. Enige minpuntjes zijn de lange stroken asfalt rond Born en probeer dat laatste stukje te vermijden als je zonder kleerscheuren de Sûre wil bereiken.
De GR 56 trekt verder door de bossen van het Naturpark Eifel en verlaat uiteindelijk Duitsland om verder te gaan in de dunbevolkte Oostkantons. Ondanks de vele bossen en mooie riviertjes wandel je behoorlijk veel over asfalt. Er zijn al enkele trajectwijzigingen geweest, maar er is toch nog wel verbetering mogelijk. Bepaalde stukken asfalt kunnen vermeden worden door gebruik te maken van het wandelnetwerk. Dit zou de etappe zeker ten goede komen, want over een asfaltweg wandelen waar je amper iets kan zien van de omgeving, daar wordt niemand vrolijk van. Gelukkig zijn er enkele mooie paden en is het aangenaam wandelen door de valleien van de Olef en de Jansbach.
© 2018-2024 - Davy Gijbels
Dank aan Grote Routepaden en GR Sentiers voor hun werk!