Afstand (GPS): 19,5 km
Afstand (Basecamp): 18,9 km
Stijgen: 279 meter
Dalen: 212 meter
Tijd: 11u35 – 16u15
Gemiddelde snelheid: 4,1 km/h
Onverharde paden: 51%
Leeftijd Paulien: 13 maanden
Hoogteprofiel
De laatste dag van ons weekend stond er eigenlijk een andere etappe op het programma, namelijk die van Pont naar Malmedy. Echter door een mogelijke vakbondsactie van de TEC besloten we om het zekere voor het onzekere te nemen en toch maar een andere etappe te wandelen waar we niet afhankelijk zijn van de bus. Aangezien we de fietsen toch mee hadden is etappe 2 van de Warche variant een goed alternatief. De autorit van Vielsalm naar Honsfeld duurt ongeveer 45 minuten. Voor deze etappe is een andere uitvalsbasis dus interessanter, maar het is wel een mooie rit over kleine wegen. Om 10u30 parkeren we de auto aan het schooltje van Honsfeld. Om 10u45 vliegen we erin, de RAVeL staat aangegeven vanaf de parking en in geen tijd rijden over de oude Vennquerbahn. We dalen af van 522 meter naar 457 meter wat resulteert in een hele aangename fietstocht. Een kleine 50 minuten later hebben we de 14km gefietst en staan we weer in Weywertz waar we de eerste dag onze etappe hebben beëindigd. We maken onze fietsen goed vast aan de houten leuning van de Vennbahn.
Vol goede moed beginnen we om 11u35 te wandelen. Tijdens onze fietstocht kwamen we een mooie picknickplaats tegen langs de Vennbahn. Het is maar een paar honderd meter wandelen tot daar en aangezien het toch al bijna middag is, besluiten we om Paulien daar eten te geven en zelf ook wat te eten. We hadden Paulien haar eten die morgen nog opgewarmd in het huisje en het was nog voldoende lauw om zo te eten. Er komt nadien toch een lach op haar gezicht, dus het was lekker. Daarna is het tijd om er echt in te vliegen. We stappen nog heel eventjes over de Vennbahn, maar verlaten die snel voor een iets grotere asfaltweg. Volgens de kaart is er helaas geen alternatieve weg. De oude topogids beschrijft hier trouwens een heel ander pad via Nidrum, dat heeft natuurlijk alles te maken met het feit dat er in 2000 nog sporen lagen op de Vennbahn en Vennquerbahn. Het huidige traject maakt dus meer gebruik van deze omgevormde spoorlijnen. Na een dikke kilometer asfalt en het oversteken van de Warche kiest onze GR terug voor een aangenaam bospad. Hier passeren we maar liefst 3 rustbanken. Het bospad wordt terug breder om nadien uit te komen op een kleine asfaltweg vanwaar we een heel mooi uitzicht hebben over de hoger gelegen Vennquerbahn. Dat wordt klimmen!
Inderdaad, na een korte klim wandelen we in een rechte lijn over de Vennquerbahn naar Butgenbach. Net voor het viaduct dalen we af naar de drukke N647. We wandelen onder het prachtige viaduct door. Het oude GR56 traject kwam van het centrum van Butgenbach, de huidige route laat deze links liggen. Na een kort stukje langs deze drukke weg kiezen we voor een smal pad naar de Warche. Borden waarschuwen ons dat de rivier hier plots uit zijn oevers kan treden door de dam, gelukkig hebben we hier geen last van want we bereiken zonder veel moeite het bruggetje. We staan terug voor een korte stevige klim. Onze inspanning wordt enigszins beloond wanneer we zicht krijgen over het meer van Butgenbach. Hier hebben we trouwens een stukje moeten terug wandelen omdat Paulien haar muts kwijt was, gelukkig was het maar een paar honderd meter.
De volgende kilometers volgt onze GR de lokale ‘Rund um den See‘ wandeling. We wandelen eerst nog over de stuwdam, beneden zien we de elektriciteitscentrale alsook de Warche. Het blijft toch imposant om over zo’n stuwdam te wandelen. Deze is bijzonder mooi aangelegd en ook autovrij. Na het oversteken van het meer wandelen we verder langs de oevers, soms er wat verder van af, soms wat dichterbij. Er zijn in ieder geval voldoende banken aanwezig. Het is een lang stuk, maar wordt zeker niet saai. In geen tijd wandelen we enkele kilometers, deze etappe gaat vlot vooruit.
Naarmate we meer naar het einde van het meer wandelen wordt het gebied drassiger, maar diverse vlonders helpen ons om er probleemloos door te geraken. Net voor het oversteken van de Holzwarche, een andere rivier die in het meer uitmondt, komen we aan een GR splitsing. Wij blijven de variante volgen richting Honsfeld. Vroeger liep de variant rechtdoor richting Wirtzfeld en Krinkelt om daar aan te sluiten op het hoofdtraject van GR56. Dit stuk is nu een verbindingsstuk geworden, de huidige variant volgt de Warche gewoon verder. We wandelen nog heel even langs het meer om er dan definitief afscheid van te nemen aan de Tollersheide. We naderen opnieuw de spoorlijn die gelijk loopt met de Warche. Het is wederom een heel moerassig gebied en dit zal zo blijven tot in Honsfeld, vandaar dat we op een redelijke afstand van de rivier wandelen. Via een oude tunnel wandelen we onder de spoorlijn door om dan via een veldweg opnieuw te stijgen. Deze weg wordt uiteindelijk een asfaltweg die ons naar het centrum van Büllingen voert.
We steken hier de drukke hoofdweg over om dan snel de rustigere wegen op te zoeken. Voor bevoorrading is het even afwijken van de route. Wij hebben dit niet gedaan aangezien het nog maar 4km is tot Honsfeld. Via de ‘Zur Bannmühle‘ steken we nogmaals de spoorlijn over en wandelen we verder langs de vallei van de Warche. Een prachtige vallei met veel groen, we genieten hier dan ook van een mooi uitzicht. Naarmate we verder wandelen begint de zon zowaar goed te schijnen, zo fel zelfs dat het echt warm begint te worden. Het is dan ook even puffen tot we de spoorlijn bereiken. We wandelen nu in één rechte lijn naar Honsfeld. Zoals steeds volgen we trouw de GR tekens en maken we nog een kleine omweg naar links. Via de mooie brug steken we de spoorlijn een laatste maal over en wandelen we het dorpje Honsfeld binnen. De school in inmiddels gesloten en wij hebben er weer een mooie etappe opzitten. Iets voorbij de school vervoegt de Amblève variant de route.
Conclusie:
De tweede etappe van de Warche variant is niet zo zwaar als de eerste, dit komt vooral omdat er minder hoogtemeters zijn. Je kan vlot doorwandelen dankzij het gemakkelijk stuk langs het meer van Butgenbach. Wij hebben deze etappe gewandeld zonder extra rustpauzes, dit is zeker te doen. Qua schoonheid blijft de eerste etappe natuurlijk wel de mooiste, maar ook hier ontdek je toch weer interessante plekjes van ons land.
Praktische info:
- Begin en eindpunt zijn te bereiken met de bus 746 van de TEC mits overstap in Büllingen (Alte Post). Vanaf daar neem je bus 745. Let op! Enkel bussen tijdens weekdagen en slechts een zeer beperkt aantal ritten. Neem dus steeds de bus aan het eindpunt naar je beginpunt zodat je niet voor verrassingen komt te staan. Raadpleeg de routeplanner!
- Zelf hebben wij ervoor gekozen om te fietsen naar het beginpunt. Dit is goed te doen met gewone fietsen en eigenlijk echt aan te raden over de autovrije fietspaden. De tocht is licht dalend tot in Weywertz. Raadpleeg de RAVeL site.
- Er is plaats om te parkeren aan het schooltje van Honsfeld. De straten hebben echter geen naam, dus het is een beetje zoeken. Klik hier voor de Google kaart.
- Bevoorrading is mogelijk in Bütgenbach. Op slechts 100m van de route is een Aldi te vinden.
- Wat betreft horeca zijn er cafés en restaurants in het centrum van Bütgenbach op +/- 700m van de route. Na 6km wandel je over de dam langs KulturCafé Burgterrassen. Na 14 km stappen kan je in Büllingen terecht in Bakkerij Mertens of bij Lo Stivale (Italiaans restaurant). Er is ook hotel/restaurant International. In Honsfeld tenslotte heb je Café Magney en Eifeler Hof. Hiervan zijn echter geen openingsuren terug te vinden…
- Zelf hebben we gegeten in de schuilhut langs de Vennbahn. Een kilometer verder is er een tweede schuilhut.
Kaart:
GR56 Variante Warche Etappe 2: Weywertz – Honsfeld
Profiel
