GR 5 Etappe 10: Essen Grens – Kijkuit

Afstand (GPS): 19,4 km (incl. 4,2 km afloop) 
Afstand (gepland): 19,2 km

Stijgen: 58 meter
Dalen: 52 meter
Tijd: 10:20 – 14:40 en 15:00 – 15:50
Gemiddelde snelheid: 3,5 km/h
Onverharde paden: 77 %

Leeftijd Paulien: 3 jaar
Leeftijd Marie: 1 jaar en 4 maanden

Gepland hoogteprofiel (let op de schaal)

Na een dagje rust voor ons en wat ontspanning voor de kinderen stappen we verder over de GR 5. We hebben na de vorige etappe trouwens een teek moeten verwijderen bij Marie. Het blijft dus belangrijk om te controleren! Het is vandaag wederom een grijze dag, met veel motregen, maar toch beslissen we om te vertrekken. Ik zie er een beetje tegenop want ik verwacht een prachtige etappe en die stap je liever met mooi weer. Wanneer we vanaf onze B&B naar het vertrekpunt rijden komen we nog even terecht in een wolkbreuk. Even twijfelen we om verder te rijden, maar we riskeren het toch, echter beslissen we om de auto aan het beginpunt van de wandeling te parkeren. De aanloop van 4,2 km vanaf het station van Essen moet dan op het einde gebeuren, maar ik neem die alleen voor mijn rekening. Om 10u20 parkeren we de auto aan de grens en wanneer we beginnen te stappen stopt het met regenen! Voor alle zekerheid doen we toch de regenjassen aan en de regenhoezen om. Wanneer we vertrekken zien we de grenspaal staan, pal in een weide! Hier passeren ons trouwens 2 wandelaars die ook de GR 5 stappen. Paulien heeft het weer moeilijk, ze wil niet stappen en wil in de rugzak. Ze had nochtans zelf gekozen om te stappen en dan houden we ze aan haar beslissing.

Grenspaal 243 in Essen
Na wat gemor gaat ze toch stappen

We krijgen ze toch weer zover om verder te stappen, het zandpad is bezaaid met putten, die nu vol water zitten natuurlijk. Wat is het leuk om er eens in te stappen. Heel leuk, totdat haar broek net iets te nat wordt natuurlijk. We stappen verder over mooie veldwegen rond het gehucht Essen Hoek. We zien de kerk van ver liggen. Wanneer we aan de N125 komen, voor Paulien de grote weg met de vele auto’s, mag ze eindelijk in de rugdrager. We gaan verder over een mooi pad tussen de velden en al snel valt ze in slaap. Nadat we een stukje op asfalt hebben gestapt volgen we een veldweg richting Huijbergen. We zijn benieuwd of het afgesloten stuk terug toegankelijk is, maar helaas. We botsen op een afsluiting en de omleiding is nog steeds van toepassing, dat wordt 1,2 km extra stappen. Het wandelnetwerk geeft nochtans op hun kaart weer dat het stuk open is, niet dus.

Waar men langs Vlaamse wegen gaat... In Nederland kwamen we ze niet tegen.
Het slaperlige Essen Hoek
Veel landbouwvelden hier
Maar ook mooie paadjes
Helaas is het pad toch afgesloten hier

We stappen verder langs enkele maïsvelden en steken opnieuw de grens met Nederland over. Wanneer de zandweg overgaat in asfalt passeren we de twee jongens die we aan de grenspaal 243 zagen. Het begint echter te druppelen en ze vertrekken ook terug. We stappen eventjes door Huijbergen, helaas over asfalt, maar het zijn gelukkig rustige wegen. Opnieuw steken we de grens over, de laatste keer vandaag, want we laten Nederland achter ons. Het asfalt maakt plaats voor een onverharde weg en we betreden het Grenspark Kalmthoutse heide. Het gebied strekt zich namelijk uit over België en Nederland. Iedereen zal dit gebied wel kennen, voor ons is het de eerste keer dat we erdoor stappen. We volgen de streepjes en stappen eerst een dikke kilometer rechtdoor door het bos om daarna, onder ietwat dreigende wolken, uit te komen in het heidegebied. De poortjes kunnen we gelukkig gewoon opendoen want het alternatief is een smal plankje over de draad. Niet dat we dit niet kunnen, maar met de kinderen in de rugdrager is het alleszins geen gemakkelijke onderneming. Het begint opnieuw te druppelen wanneer we naar Kambusduinen stappen, maar ook nu blijft het slechts 5 minuten miezeren.

Heel even terug in Nederland
Opnieuw België in
We betreden het grenspark
De Kambusduinen
Dreigende wolken boven de heide

We stappen verder en beslissen om aan de eerste rustbank te stoppen voor onze boterhammen. De kinderen zijn ondertussen ook alweer even wakker. Ondertussen genieten wij volop van de rust en de schoonheid van het gebied. Zelfs onder een grijze hemel is het hier prachtig. De aangegeven rustplaats blijkt een mooie boomstam te zijn, onder een prachtige naaldboom. Terwijl we de innerlijke mens versterken passeren er nu regelmatig wandelaars, waaronder ook de twee andere GR 5 stappers, we zullen ze hierna echter niet meer zien. Met nog slechts 5 km te gaan, beginnen we aan het laatste stuk. Paulien stapt, zoals steeds na het eten, weer zelf. Het beste blijft bewaard tot op het einde. We volgen nu een prachtig slingerend pad door de heide. Hier en daar zien we al de eerste paarse tinten van de heide al verschijnen. Paulien heeft vooral oog voor de rode en witte streepjes en de vele dierenfiguren die op de paaltjes zijn aangebracht. Ze stapt flink verder, steeds op zoek naar nieuwe diertjes. 

Een heel mooi gebied
Onze lunchplaats
Paulien zoekt de rode en witte streepjes
De GR volgt een prachtig wandelpad

Het pad gaat weer verder door een bos, de Oude Gemeentebossen. We passeren nog een schuilhut en stappen langs de Hazenduinen om dan uit te komen aan een grote vijver, de Putse Moer. Er steken ons nog 2 andere wandelaars voorbij. Ze zien onze topogids en vertellen dat ze beiden jaren terug ook de GR 5 gestapt hebben tot Nice. Ze houden er, voor hun leeftijd, stevig de pas in. Nabij het strandje van het meer zit een jeugdbeweging te verpozen. Het begint nu echt wel drukker te worden, wat moet dit hier dan niet zijn op een zonnige dag tijdens het weekend? We verlaten stilaan de heide want het geluid van auto’s komt ons tegemoet. We steken de Putsesteenweg over en nemen nog een foto aan de mooie wandelboom aan de Vroente. Naast het bezoekerscentrum en het educatief centrum zijn hier ook het VVV kantoor en het bijenmuseum gevestigd. Op deze plaats kom je trouwens ook nog veel oude GR 5 wegwijzers tegen, sommigen zijn al goed ingegroeid in de schors van de bomen. Wanneer we links moeten naar de Kijkuitstraat is de markering wat dubbelzinnig. Er is hier namelijk ook een aanlooproute naar station Heide gemarkeerd die rechtdoor gaat. Deze is echter niet (meer) in de topogids opgenomen, let dus een beetje op daar. Er rest ons nu nog een klein stukje over asfalt tot de halte Kijkuit. Hier kunnen we vrijwel onmiddellijk de trein naar Essen nemen, waar we omstreeks 15u aankomen. Kim blijft in het station met de kinderen en ik stap de resterende 4,2 km naar de auto! Wat een prachtige etappe vandaag en maar goed dat we vertrokken zijn, want het heeft bijna niet geregend!

Paulien zoekt zelf haar weg
Ze stapt flink mee
Putse Moer
Oude GR5 bordjes aan de ingang
Wandelboom aan de Vroente

Conclusie:

De GR 5 gaat België in en laat meteen het beste van zich zien: een tocht door het Grenspark Kalmthoutse heide. Je maakt een prachtige wandeling door dit gebied. Ook het stuk rond Essen Hoek is zeker niet saai, mooie rustige veldwegen leiden je naar het hoogtepunt van de wandeling. Al blijft het jammer dat de verharde trajectwijziging rond Huijbergen voor een lange dagtocht zorgt vanaf Bergen op Zoom

Praktische info:

  • Zoals reeds in het vorige verslag geschreven is openbaar vervoer een probleem als je de etappe opsplitst. Enkel mits aanloop van 4,2 km vanaf station Essen kan je deze etappe met de trein organiseren. Er rijdt elk uur een trein tussen Kijkuit en Essen. Controleer de dienstregeling op de site van de NMBS! Vanuit Essen Hoek kan je eventueel bus 447 nemen naar het station maar die bus rijdt slechts 1x per dag op schooldagen. Kijk dit goed na!
  • Aan de treinhalte Kijkuit is geen parking voor auto’s. Eventueel kan je in de berm parkeren in de Kijkuitstraat, maar die straat is smal. Wij parkeerden aan het beginpunt van de wandeling, gewoon in de berm op de hoek van de Hollandse dreef en Vleetweg. Aan het station van Essen kan je gratis parkeren.
  • Zoals reeds in het vorige verslag werd geschreven kan je deze etappe beginnen in Bergen op Zoom. Je stapt dan wel een stevige 27,1 km, wat op zicht geen probleem is want het is allemaal vlak. Maar met onze zware rugzakken en de kinderen was dit geen optie.
  • Bevoorrading is pas mogelijk in Kalmthout. Je dient dan nog een kleine 700 meter verder te stappen op de GR5 tot de Colruyt.
  • Horeca kom je pas tegen op het einde in Kalmthout. De GR 5 komt langs Taverne de Heihoeve. Verder geen pitstops op de route, wel genoeg zitbanken in de heide.

Kaart:

Lijst   

Informatie
Klik op de knop of het element op de kaart om er informatie over te zien.
Lf Hiker | E.Pointal contributor

GR5 Etappe 10: Essen Grens – Kijkuit   

Profiel

50 100 150 200 5 10 15 Afstand (km) Hoogte (m)
Geen hoogtegegevens
Naam: Geen gegevens
Afstand: Geen gegevens
Minimale hoogte: Geen gegevens
Maximale hoogte: Geen gegevens
Hoogtemeters (stijgend): Geen gegevens
Hoogtemeters (dalend): Geen gegevens
Duur: Geen gegevens

4 Responses

Een reactie achterlaten op Rony Put Reactie annuleren

Your email address will not be published. Required fields are marked *