GR 56 Etappe 1: Sankt Vith – Pont

Afstand (GPS): 17,7 km
Afstand (gepland):  17 km
Stijgen: 236 meter

Dalen: 370 meter
Tijd: 11u25 – 15u40
Gemiddelde snelheid: 4,2 km/h
Onverharde paden: 42%
Leeftijd Paulien: 1 jaar en 1 maand

Hoogteprofiel

Om het niet te zwaar te maken starten we onze 2e wandeldag van het weekend met de 1e echte etappe van GR 56. Er staan vandaag slechts een 17-tal kilometer met beperkt aantal hoogtemeters op de planning. Een welgekomen afwisseling na de toch wel zware etappe van gisteren. Vanaf Center Parcs is het slechts 20 minuten rijden tot de bushalte van ‘Chapelle’, gelegen in Pont. Wat een slaperig dorpje. Af en toe rijdt hier eens een auto over de N660, maar het is eigenlijk een rustige weg. Vrij stipt arriveert de – op 1 persoon na – lege TEC bus naar Burg Reuland. Erg jammer dat ook deze bus bijna geen bezetting heeft. Ik vraag me soms af hoe lang deze bussen nog zullen rijden… Voor ons zou het een ramp zijn in ieder geval. Onze wandelingen in Wallonië staan en vallen met het openbaar vervoer. We komen tijdig aan in Sankt Vith en we stappen samen met de andere passagier af. De bus rijdt leeg verder naar Burg Reuland

De Bushalte in Pont
We starten in het drukke Sankt Vith

Om 11u25 kunnen we dan starten. De wit-rode tekens merken we meteen op aan rotonde. We wandelen dan heel even langs de drukke N62 maar wisselen deze al snel om voor een rustige weg. Het is wel op asfalt, maar we komen slechts 1 auto tegen. De Hünniger Weg stijgt naar de N670 die we oversteken. Vanaf hier gaat het opnieuw verder over een rustige weg. We genieten van de mooie uitzichten over de velden. In de verte weerklinkt het lawaai van de E42. Voor we het weten, wandelen we al door het kleine gehucht Ober-Emmels en onder de E42 door. Vanaf nu kan de rust beginnen. We passeren een werf waar enkele Vlamingen aan een huis werken. Het lijkt me een mooie regio, maar zo afgelegen. Toch zijn er nog veel Vlamingen die de taalgrens oversteken of een 2e verblijf zoeken in het groen. GR56 zweert voorlopig nog steeds trouw aan asfalt maar ter hoogte van enkele windmolens gaan we dan toch het veld door.

Het eerste stuk wandelen we over asfalt
Tussen de velden...
Richting Ober-Emmels
Het eerste onverharde pad

Na een korte klim wandelen we plots door een bos. Tot nu toe waren het steeds weiden en velden. Wanneer we helemaal boven zijn, zien we ineens een skihutte (voortaan toch maar de topogids sneller raadplegen). De zaak ziet er gesloten uit maar niets is minder waar! Ideaal, want het is inmiddels 12u30 en ons Paulien is net wakker. Aangezien het niet heel erg warm is zijn we dan ook blij dat we binnen kunnen zitten. Na het nuttigen van een Royco soepje, het geven van Paulien haar eten en het bekijken van de impressionante collectie bierflesjes is het tijd om verder te stappen. Het hoogteprofiel leert ons dat we tot Recht zullen dalen. Tijd om ondertussen onze boterhammen te eten. Via een asfaltweg beginnen we aan de daling door het Emmelserwald. Het asfalt wordt na een kleine kilometer geruild voor mooie bospaden. Onderweg passeren we het Hubertuskreuz en het Antonikreuz. Die laatste is gelegen An den Goldgruben, verwijzend naar de vroegere goudwinning in de streek.

De skihutte: ideale rustplaats
Afdalen door het Emmelserwald
Antonikreuz

Wanneer we het bos achter ons laten genieten we van een panorama over het lager gelegen Recht. Het is inmiddels 14u, we verwachten niet veel volk meer tegen te komen. De Rode Duivels spelen vandaag tegen Tunesië. Wij zullen er alleszins onze wandeling niet voor laten. Wat later stappen we even samen met RAVeL 47A. Het is een beetje zoeken, maar via de kaart vinden we de plaats waar de Duitsers destijds de spoorlijn van Vielsalm naar Born hebben aangelegd. De bedding is in het gehucht Weishen nog net zichtbaar, de RAVeL loopt hier namelijk over gewone asfaltwegen.

We krijgen zicht op het dorpje Recht
Ooit reed hier de trein... Onherkenbaar

We dalen nog steeds verder af naar het centrum van Recht. Steeds via rustige asfaltwegen. Bij het binnenwandelen van het dorpje wordt onze aandacht getrokken door bordjes met ‘Schieferstollen‘ op. Ook de topogids geeft hierover geen uitleg. Na wat Googlen leren we dat dit een in de buurt gelegen mijnmuseum is. Het zal wel wat te maken hebben met de vroegere goudwinning in het bos. We vervolgen onze weg doorheen het dorpje. Enkele oude gebouwen sieren de omgeving. Voor een café moet je hier even afwijken van de route. Aan de grote rotonde volgen we dan nog even de verbindingsweg N660. Voorbij de begraafplaats beginnen we terug met klimmen. We waren het afdalen inmiddels gewoon en het is toch even puffen, vooral in het begin dan, maar eenmaal we op hoogte zijn kunnen we aangenaam verder wandelen. We volgen een half verharde weg door het Bambusch bos. 

Een van de oude gebouwen in Recht
Even samen uitblazen na de klim uit Recht
Klein kruisteken in het bos
Uitzicht vanaf het bos

Het laatste stuk van de etappe is hiermee ingezet. Groot is onze verbazing wanneer we ineens rechtsaf gaan en de E42 zien, want we hoorden hier bijna niets van. We stappen gelijk met de snelweg, wat wil zeggen dat we nog wat moeten klimmen. Volgens de kaart moeten we er namelijk over. Er blijken werken te zijn op de E42, er is slechts 1 rijstrook beschikbaar aan 70km/h. Dat verklaart waarschijnlijk het weinige lawaai. Nadat we de brug over zijn dalen we weer steil af naar de kapel van het dorpje Pont. Daar tegenover bevindt zich het lokale schooltje, dat voor de gelegenheid dient als supporterslokaal voor de Rode Duivels. Het lijkt wel of het hele dorp er aanwezig is. Nog slechts enkele meters doorstappen en we staan weer – vroeger dan verwacht – beneden aan de bushalte waar we onze auto hadden achtergelaten. Terwijl we terugrijden naar Center Parcs horen we dat de Duivels hun match aan het winnen zijn met een voorlopige 3-1 stand. Wij hebben er in ieder geval weer een mooie etappe opzitten. 

Werken op de 'drukke' E42
Steil afdalen naar Pont
Het enige leven in het dorpje
Het kapelletje in Pont

Conclusie:

Het was een tocht met vooral in het begin redelijk wat asfalt. Gelukkig zijn de wegen vrij rustig en kan je genieten tussen de velden van het open landschap. De bossen voor en na Recht bieden een mooie afwisseling. Dit is zeker geen zware etappe en ze is dan ook goed te doen met kinderen die zelf kunnen wandelen. We kijken alweer uit naar de vervolgetappe tot Malmedy.

Praktische info:

  • Begin en eindpunt liggen rechtstreeks met elkaar in verbinding door bus 395 van TEC Liège. Bussen op weekdagen en het tijdens het weekend. Controleer vooraf steeds de juiste uren op de site van de TEC. Neem de bus in Pont aan de halte Chapelle en stap af in Sankt Vith aan de halte Vielsalmer Strasse. Bij gebruik Multiflex kaart kies je ‘Next’. 
  • Parkeren is mogelijk aan de bushalte in Pont. Er kunnen ongeveer 3 auto’s staan in de berm. In Sankt Vith is het mogelijk om gratis te parkeren langs de weg.
  • Bevoorrading is mogelijk in Sankt Vith. De Carrefour bevindt zich vlakbij de route. In Recht kan je een bakker bereiken wanneer je aan de rotonde richting Sankt-Vith wandelt, deze is echter gesloten op zondag, maandag en dinsdag.
  • Na 6km kan je in het biermuseum iets drinken of eten. Alle info te vinden op de site. Hier kan je babyeten opwarmen in de microgolf. De volgende café is te vinden na 12km in Recht, hiervoor moet je wel afwijken van de route. Wanneer je van de Wieherterstrasse de hoofdweg van Recht bereikt ga je links naar de rotonde ipv de markering te volgen. Hier vind je dan café STIvel. In Pont zijn geen mogelijkheden.

Kaart:

Lijst   

Informatie
Klik op de knop of het element op de kaart om er informatie over te zien.
Lf Hiker | E.Pointal contributor

GR56 Etappe 1: Sankt Vith – Pont   

Profiel

50 100 150 200 5 10 15 Afstand (km) Hoogte (m)
Geen hoogtegegevens
Naam: Geen gegevens
Afstand: Geen gegevens
Minimale hoogte: Geen gegevens
Maximale hoogte: Geen gegevens
Hoogtemeters (stijgend): Geen gegevens
Hoogtemeters (dalend): Geen gegevens
Duur: Geen gegevens

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *