Afstand (GPS): 13,6 km (incl. 2,5 km afloop)
Afstand (gepland): 13,5 km
Stijgen: 79 meter
Dalen: 40 meter
Tijd: 11:05 – 17:15
Gemiddelde snelheid: 2,2 km/h
Onverharde paden: 47 %
Leeftijd Paulien: 4 jaar
Paulien wandelde zelf 8,8 km (5,1 + 3,7)
Leeftijd Marie: 2 jaar en 4 maanden
Marie wandelde zelf 4,6 km (3,1 +1,5)
Hoogteprofiel (let op de schaal)
Het is zover, eindelijk nog eens een tweedaagse op de GR 5. We hebben er lang op moeten wachten, zelfs een extra etappe voor moeten inlassen, maar de jeugdherberg van Bokrijk is terug open en dus kunnen we weer op pad. We hebben een familiekamer gereserveerd en het avondeten zal ons straks opgediend worden, kan toch niet beter? We stappen vandaag maar 13,5 km en omdat Kim onze dochters niet meer mag dragen, vanwege de zwangerschap, wandelt haar zus Tine mee om die rol op haar te nemen. We parkeren de auto aan het eindpunt van etappe 20, op een van de parkings langs de N75. Wanneer we de bus instappen lukt het ontwaarden niet, het toestel blijkt defect. Al moet ik het wel 5x proberen vooraleer een van de medepassagiers me dat laat weten. We stappen af aan het station van Hasselt waar ik snel een bezoek breng aan de lijnwinkel om de kaart te laten nakijken. Blijkt ze toch niet te werken, maar nog geldig te zijn. Na een omwisseling is alles weer in orde. De H-bus brengt ons naar de brug van Kuringen, er blijkt zelfs een vervanghalte te zijn die niet op de site stond, we hebben dus geluk. Aan de rotonde, waar we vorige keer geëindigd waren, wacht Tine ons al op. Klaar om verder te gaan!
De rood witte bakens loodsen ons naar een schijnbaar rustige asfaltweg. Autoverkeer passeert hier niet veel, maar fietsers des te meer. We lopen namelijk gelijk met het fietsroutenetwerk en het mooie weer maakt dat we goed moeten opletten waar wij, maar vooral de kinderen, stappen. De e-bikes zijn niet meer weg te denken. We volgen de Semmestraat bijna 1,5 km, wat het een beetje saai maakt. Blij dat we zijn wanneer we een veldweg inslaan richting enkele vijvers. De fietsers, die blijven komen, ook hier zien we de bekende blauwe bordjes. We moeten noodgedwongen een stuk achter elkaar wandelen. Een zicht op de Grote Platwijer maakt veel goed, wat een prachtig gebied. De langeafstandswandeling de Wijers moet ook echt de moeite zijn. We steken de Slangbeek over en aangekomen aan de paalsteen, een van de vier grensstenen die Hasselt in 1666 liet oprichten, beslissen we om onze boterhammen op te eten. Na het versterken van de innerlijke mens en nadat Paulien en Marie uitvoerig de grenspaal bestudeerd hebben, stappen we verder naar de spoorlijn.
We wandelen opnieuw over een fietspad. Rechts zien we de immense weide waar midden augustus de Pukkelpop camping weer zal verrijzen na een jaar afwezigheid. We volgen de trajectwijziging en stappen naar de Kempische steenweg. Paulien stapt nog maar moeizaam vooruit, het blijft moeilijk om ze gemotiveerd te krijgen want Marie die mag uitrusten bij papa… een beetje jaloezie. We wijken plots heel even af van het fietsroutenetwerk en maken een ommetje langs een parkje. Aangekomen aan de drukke N74 steken we ze over via de verkeerslichten. De weg aan de overkant wordt bewaakt door Pukkelpop vrijwilligers. Gelukkig mogen GR 5 wandelaars door, je zou haast denken dat het een privé weg is geworden in juli en augustus… We stappen verder tussen de in aanbouw zijnde feesttenten, maar veel bedrijvigheid is er niet te zien. We stellen ons toch wel de vraag bij zo’n massa evenement (niet onterecht dus, want 1 dag na onze wandeling trekt Pukkelpop de stekker eruit, n.v.d.r.) want twee maanden geleden was de horeca binnen nog gesloten. Soit, we blijven dat fietsroutenetwerk maar volgen en hunkeren naar een onverhard pad. We begrijpen de trajectwijziging niet echt, want voorheen zat er veel meer afwisseling in. Paulien is moe en gaat in mijn rugdrager, Marie die mag dan op de rug van tante Tine.
Nadat we een sportcomplex gepasseerd zijn is het eindelijk zover. We nemen na 6 km afscheid van het fietsroutenetwerk en betreden het domein Kiewit. Een mooi pad loodst ons door het groen. Heel even zijn het GR spoor bijster, maar aangekomen aan de mooie wandelboom weten we dat we weer goed zitten. We besluiten om even te rusten aan het speeltuintje bij de kinderboerderij. Een frisse cola doet deugd. Nadat de kinderen een half uurtje hebben kunnen uitkuren stappen we verder naar de diertjes. Ook die krijgen de nodige aandacht van Paulien en Marie. Er volgt nu een prachtig stukje GR5. We stappen eerst door een bos, nadien langs een herstelde vijver en passeren zowaar een neergestort vliegtuig in Houffalize ìn Kiewit! Wanneer we midden door een begrazingsgebied stappen genieten we van de zon. Eens terug in het bos blijft het mooi, maar worden we aangevallen door de muggen. Ik denk dat elke wandelaar er deze zomer last van heeft gehad, maar zo erg als dit jaar hebben wij nog niet vaak meegemaakt.
Paulien en Marie stappen flink mee verder. Wanneer we langs de visvijvers wandelen hebben we onze eerste stappen in Bokrijk gezet. We komen opnieuw aan de wandelboom waar de stadsvariant ons vervoegt. Via de parking bereiken we de ingang van het museum en laten we die vervelende muggen even achter ons. Tijd om wat uit te rusten. Na de sanitaire stop verlaten we de GR 5. Morgen pikken we hier terug in, nu gaan we verder naar de jeugdherberg. Nog 2,5 km GR 564 volgen dus. Dat kennen we nog van de vorige keer. Het blijft een mooi stukje, zeker nu de Boekrakelaan verkeersvrij is geworden. Omdat de kinderen in de rugdragers zitten stappen we vlotjes door en om iets over 17u bereiken we de Roerdomp.
We nemen afscheid van tante Tine, die met de fiets terugkeert. Wij checken in en voelen ons onmiddellijk welkom dankzij beheerder Tom. De kinderen spelen in de kamer en na een frisse douche schuiven we om 18u30 aan tafel. We genieten van soep, rijst met kip en gegrilde groenten en een lekker ijsje als dessert. Afsluiten doen we met koffie en een biertje! Tom runt momenteel de jeugdherberg op z’n eentje. Hij liet ons weten dat Corona bij hen ook hard heeft toegeslagen, want al het personeel werd ontslagen. We delen die nacht de jeugdherberg met ongeveer 15 andere gasten. Zeker geen spijt van de overnachting. Tot morgen op de GR 5!
Conclusie:
Deze etappe kunnen we eigenlijk samenvatten in 2 stukken. Het eerste stuk is saai en monotoon omdat het bijna eigenlijk alleen maar over asfalt en fietspaden gaat. Het zou veel interessanter zijn om de GR los te koppelen van het fietsroutenetwerk. Het tweede stuk, vanaf het Domein Kiewit is echt de moeite. Veel afwisseling, mooi paden en veel groen, maar in de zomer énorm véél muggen!
Praktische info:
- Begin- en eindpunt zijn bereikbaar met het openbaar vervoer. Wij maakten er een 2-daagse van met de jeugdherberg de Roerdomp als overnachtingsplaats. Indien je deze toch wil stappen als dagetappe dan neem je de bus of trein in Bokrijk naar Hasselt (1 trein per uur). Vanaf Hasselt brengt bus H13 je in enkele minuten tot aan de halte Semmestraat waar de GR5 passeert. Als je deze etappe vanaf Herkenrode neem dan in Hasselt de H10 of H01 bus, die brengt je tot aan de abdij. Zowel op weekdagen als tijdens het weekend is er openbaar vervoer. Controleer steeds op de site van de Lijn.
- Aan het rond punt waar we inpikten kan je parkeren in de berm. Ook aan de jeugdherberg is er parking (voor gasten). De parking van Bokrijk is gratis in het laagseizoen. Aan het station van Bokrijk betaal je altijd 5 euro per dag.
- Je kan deze etappe best aanvatten aan de abdij van Herkenrode, zie vorig verslag. Omwille van zwangerschap en een afgebroken brug waren we noodgedwongen om deze etappe op te splitsen. Vanaf Herkenrode stap je ongeveer 14,2 km tot Bokrijk of 16,7 km tot aan de jeugdherberg. Momenteel moet je wel 3,4 km extra tellen omwille van de afgebroken brug in Kuringen! Een overnachting in de jeugdherberg de Roerdomp is warm aanbevolen. Ontbijt inbegrepen, lunch en avondmaal mogelijk. Er zijn ook trekkershutten.
- Bevoorrading is nergens mogelijk. Je passeert geen supermarkten of buurtwinkels.
- Na 6,8 km kan je iets drinken of eten in Domein Kiewit in Koe-vert. Speeltuin en kinderboerderij voor de kinderen. Na 10,7 km is er restaurant Poorthuys aan de ingang van Bokrijk. Ik vermoed dat je daar niet in wandelkledij moet binnenstappen. Je stapt best even door tot Bistro Koetshuis, gelegen aan de speeltuin in Bokrijk.
Kaart:
GR5 Etappe 19B: Kuringen Brug – Bokrijk JHB
Profiel