Afstand (GPS): 4,4 km
Afstand (gepland): 4,1 km
Stijgen: 300 meter
Dalen: 300 meter
Tijd: 10:50 – 14:00
Gemiddelde snelheid: 1,4 km/h
Onverharde paden: 70 %
Leeftijd Paulien: 5 jaar
Paulien wandelde zelf: 4,4 km
Leeftijd Marie: 4 jaar
Marie wandelde zelf: 4,4 km
Leeftijd Leon: 19 maanden
Hoogteprofiel
Onze eerste wandeling met de kinderen op Tenerife brengt ons richting de hoofstad van het eiland. Omstreeks 10u vertrekken aan het appartement in Puerto de la Cruz. De rit over de autosnelweg TF5 loopt vlotjes tot aan Santa Cruz de Tenerife. Daarna rijden we via een tunnel tot bijna aan het strand. Een grote weg brengt ons tot buiten de hoofdstad en net na de Barranco de Tahodio draaien we af. De weg wordt steeds smaller en gelukkig komen we geen tegenligger tegen, want dat zou hier niet evident zijn. We hebben de GPS ingesteld op de plek waar we kunnen parkeren. Er is daar maar plaats voor 3 auto’s… Op hoop van zegen. Wanneer we aan de elektriciteitspaal komen zien we dat de parking helemaal leeg is. We draaien de auto alvast zodat we straks gemakkelijk weg kunnen rijden en maken ons klaar voor een korte wandeltocht in de zon. Na de nodige bescherming zijn we klaar om op pad te gaan. Het smalle pad langs de weg nodigt meteen uit tot klimmen!
Het pad gaat al zig-zaggend omhoog, maar al snel wandelen we parallel aan de droge Valle Luis en dan stijgt het pad minder fel. In de winter, of na periodes van regen, zou hier wel water stromen. Vandaag staat hij echter kurkdroog. Het smalle pad blijft lichtjes stijgen, maar we naderen nu wel de droge rivier. Die kunnen we perfect oversteken, de stenen die anders voor de doorwaadbaarheid zorgen hebben wij dus niet nodig. Onder een helblauwe lucht stappen we verder over het pad dat nu wat breder is geworden en bezaaid ligt met afgeplatte stenen. We horen hier helemaal niets, dit is echt genieten. Ook Paulien en Marie zijn onder in de indruk en vinden het een heel leuk pad.
Regelmatig wisselt het pad van oever, maar nog steeds is er geen druppel water te zien. We blijven steeds stijgen, maar zo voelt het niet aan want we kunnen Paulien en Marie amper bijhouden. Wat verder komen we een oud schuurtje tegen. Heel vreemd zo afgelegen, maar het ziet er nog redelijk deftig uit. Het pad wordt nu wat wilder, maar zeker niet moeilijk. Wanneer we opnieuw zig-zaggend stijgen zien we dan toch eindelijk een plasje water. Dit moet zeker een indrukwekkende waterval zijn in de winter of bij voldoende regenval. Na 1,6km stappen naderen we een gebouw. Hier moeten we ter hoogte van een oud waterkanaal het pad naar links volgen en stijgen we verder naar de top. We steken het waterkanaal over via een geimproviseerd bruggetje en dan is het even zoeken naar de gemakkelijkste weg naar boven. Het pad ligt vol losse stenen, maar we geraken goed boven. Genietend van het uitzicht besluiten we om hier onze boterhammen op te eten.
Het eten smaakt en de kinderen genieten zichtbaar van de prachtige omgeving en het uitzicht. Vooral de bloemen op de cactussen trekken hun aandacht. Helemaal beneden zien we de Tahodio dam met zijn immens reservoir. Daar gaan we dadelijk heen, het klimmen zit er op voor vandaag. We volgen nu het pad dat zachtjes afdaalt. Halfweg zien we opnieuw het waterkanaal dat ooit betere tijden heeft gekend. De afdaling blijft zeer gemakkelijk tot we plots zeer steil naar beneden moeten over een smal pad. Het ligt bezaaid met stenen en voor we het goed en wel beseffen is Paulien al uitgeschoven en valt ze op haar achterste. Er volgen wat tranen en de schrik zit er nu duidelijk in. Kim helpt haar verder naar beneden. Dit stukje is dus wel met enige voorzichtigheid te nemen. Er zijn geen heel diepe afgronden, maar de losliggende stenen maken het niet zo gemakkelijk. Wandelstokken zijn hier zeker aan te raden.
Gelukkig geraken we allemaal heelhuids beneden. Hier is trouwens nog een afsplitsing naar rechts, maar die kan je negeren, gewoon de GPS track volgen. We bereiken daarna een boerderij aan de dam en de paarden lopen hier gewoon los. Eén paard kijkt door het venster van de auto en het andere geeft ons wat aandacht. De dam betreden we niet, we nemen hier de kortste weg terug naar de auto. Je zou ook over de dam kunnen wandelen en zo terugkeren. Via een brede kiezelweg dalen we af. Wanneer de weg opnieuw verhard is steken we nog een paar keer de droge barranco over en voor we het weten vinden we onze witte huurauto weer terug!
Conclusie:
Een prachtige wandeling vlakbij Santa Cruz de Tenerife, aan de voeten van het Anaga gebergte. Een aanrader om met de kinderen te doen, enkel opletten op de afdaling aan het einde naar de dam toe. Mits enige voorzichtigheid is dit zeker doenbaar. De kinderen vonden het een geweldige wandeling, alleen had de aanwezigheid van watervalletjes het helemaal afgemaakt. In de zomermaanden zal je echter niet snel water aantreffen in de Valle Luis.
Praktische info:
- De dichtsbijzijnde bushalte bevindt zich op 2,5 km van het beginpunt. Bussen rijden wel frequent, maar een auto is aangewezen om de plaats te bereiken.
- Coördinaten van het startpunt: 28.500434268953143, -16.26071418875969. Navigeer in Google naar Camino Valle Luis.
- Er zijn ongeveer 3 parkeerplaatsen aan het startpunt. Bijkomende parking is ter hoogte van de huizen op 250m voor de wandeling.
- Je kan de wandeling uitbreiden met 500 meter. Wandel over de dam en terug via de Camino Real,
- Geen horeca en geen bevoorrading onderweg. Neem voldoende water mee en bescherm jezelf tegen de zon.
Kaart:
Tenerife: Camino Valle Luis
Profiel