Op (GR) wandel met kinderen…

Deze 3e etappe van GR56 is één van de avontuurlijkste wandelingen op het Belgische GR netwerk, ze kan zich meten met de beklimming van de Helle. Het traject kan moeilijk zijn, maar het is nergens gevaarlijk. Je geniet volop van de natuur want bebouwing is steeds veraf. Jammer dat men de Hoge Venen meer en meer aan het verharden is, een stukje authenticiteit verdwijnt. Wees dus snel en geniet ervan nu het nog kan met deze prachtige etappe vol natuur en avontuur.

Deze tweede etappe van GR56 bevat een pak minder asfalt dan de eerste. Je wandelt met redelijk wat hoogtemeters in een grote lus naar Malmedy. Vooral op het einde moet je nog serieus klimmen. Het traject is echter aangenaam want er zijn ook stukken waar je vlot wandelt zonder al te veel hoogteverschillen. Het is genieten langs de Amblève en de Warche, maar ook de uitzichten zijn de moeite.

De laatste etappe was er ook weer eentje met contrasten. Je start in de groene vallei van de Mehaigne, vervolgens heb je de open omgeving van Wanze om dan te eindigen in het dichtbebouwde Huy. Het stuk tot Moha is best de moeite met redelijk wat onverharde paden. Daarna gaat het over asfalt verder tot in Huy, dit stuk wandelt dan weer vlot. Met deze etappe zit GR564 er voor ons helemaal op. Een wandelroute met veel afwisseling. De allermooiste wandelstukken zijn te vinden tussen Lommel en Bokrijk!

Na de mindere etappe volgt GR564 weer een interessant parcours. Het aandeel onverharde wegen blijft laag, maar er is enorm veel variatie. Het eerste stukje RAVeL wandelt vlot, nadien is het steeds wat klimmen en dalen rond de vallei van de Mehaigne. De wandelpaden zijn heel afwisselend en de slaperige dorpjes zijn rustig om door te wandelen.

We wisten op voorhand dat dit een echte verbindingsetappe zou zijn. Als je de kaart bekijkt weet je dat er niet veel bos en veldwegen in de regio zijn. Je wandelt dan ook bijna altijd op asfalt of beton en dat is enorm monotoon. Het stukje door de Landense gehuchten biedt nog wat afwisseling, het stuk vanaf de E40 duurt lang en is eentonig, maar gelukkig zijn de wegen heel rustig. De minste etappe van GR 564 tot nu toe, maar we hebben gelukkig wel al veel moois gehad dus nemen we dit er met plezier bij.